Απ' το προχτεσινό όνειρο μόνο τούτο μου χει μείνει καθώς ξύπναγα: να προπορεύεται μια φιγούρα γνωστού μου ανθρώπου, να ακολουθώ εγώ μαζί με άλλους, και έξαφνα εκείνος να γυρνά το πρόσωπό του και να μην τον αναγνωριζω: να ναι ένα άλλο πρόσωπο, που η έκφρασή του θα μπορούσε να σημαίνει: «τι να σου κάνω; Έτσι είμαι!», με κάποιο κυνισμό, αλλά και αληθινότητα που δε σήκωνε αμφισβητήσεις. Και γω, σοκαρισμένη με αυτή την άλλη πραγματικότητα, με τούτη την αιφνίδια φανέρωση κι ερμηνεία, να μένω άναυδη, να διαφωνώ, να θυμώνω, να φοβάμαι!
Δυο μέρες τώρα με συνοδεύει παράλληλα στην καθημερινότητά μου σαν εσωτερικός αντίλαλος : τούτη η φιγούρα που γυρνάει απότομα και με κοιτάει με ένα άλλο πρόσωπο, σαν να ναι το πρόσωπο της αλήθειας για πολλούς ανθρώπους αλλά και καταστάσεις, που οφείλω να παραδεχτώ ως τη μόνη πραγματικότητα, και πως οτιδήποτε άλλο είναι της φαντασίας μου ή του επιθυμητού:
Σαν να ναι μια αποκάλυψη στην κυριολεξία, δηλαδή σαν κάτι να προβάλλει μέσα από ένα κάλυμμα με το οποίο εγώ, με τις πεποιθήσεις και τις προσδοκίες μου το χα ντύσει, και το χα κουρδίσει να παίξει τον ρόλο που με βόλευε, που με παρηγορούσε, που μου δινε νόημα! Και τούτη η μορφή που αντιπροσωπεύει και τόσες άλλες μορφές, σαν να μου φέρνει το μήνυμα: «τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται ούτε όπως τα ερμηνεύεις! έχουν από μόνα τους μια άλλη υπόσταση, ίσως για κάμποσο καιρό να σου κάνουν τη «χάρη» να τα παραμορφωνεις ανάλογα με τις επιθυμίες και τις ανάγκες σου, όμως μια μέρα θα σου δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Έσω έτοιμη να το αντικρύσεις!»
Δυο μέρες κρατάει τούτος ο αντίλαλος, κι αρχίζει να γίνεται οικείος κι ωφέλιμος... θέλει τα κουράγια του βέβαια, αλλά μπορεί και να σε προλαβαίνει απ' τα χειρότερα...
... ...
Δεν ξέρω τι θα πεί πιστεύω ή δεν πιστεύω στα όνειρα. Ξέρω πως είναι κομμάτι της ζωής μου αρκετά δυσπρόσιτο και δυσνόητο αλλά επ' ουδενί αμελητέο. Το οποίο κάποτε με τσιγκλάει να του δώσω ιδιαίτερη σημασία...
Όταν μια αίσθηση πάλλεται εντός μου με μεγάλη ένταση για κάποια εικοσιτετράωρα, δε μ' ενδιαφέρει αν κατατάσσεται σε σενάρια του υποσυνείδητου ή σε μηνύματα που έρχονται από πολύ μακριά ή... ή... το βίωμα βρίσκεται πάνω απ' όλα τα τερτίπια του μυαλού και των φόβων...
Είναι λειψή η ζωή όταν περιφρονείς τις πάμπολλες πύλες με τις οποίες συνδέεται σε ένα αδιάκοπο πάρε-δώσε! Άλλο, αν δε σε ...συμφέρει!
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου