Άλαλα τα χείλη των θεατών

Του Γιάννη Σιδέρη

Ο κ. Παπανδρέου ξόδεψε αναίτια χθες ένα μεγάλο μέρος από το πολύτιμο (όπως κάθε πρωθυπουργού) πολιτικό του κεφάλαιο - το οποίο θα μπορούσε να διαφυλάξει και να αξιοποιήσει κάποια άλλη στιγμή, σε μια περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή εμβάθυνσης της κρίσης, προκειμένου να μπορέσει απευθυνθεί στον λαό με πειθώ. Τώρα έγινε μέρος του προβλήματος με μια βαρετή συνέντευξη, φερόμενος ως κομματάρχης, για να απειλήσει - ει δυνατόν- ότι θα πάει την χώρα σε εκλογές, αν …εκλεγεί ο Δημαράς και όχι ο Σγουρός περιφερειάρχης!

Οι σύμβουλοί του, αυτοί που ακούει περισσότερο στα επικοινωνιακά, όπως ο Ραγκούσης που προετοίμασε την επιχείρηση εκφοβισμού των ψηφοφόρων, ο Γερουλάνος ή ο Δρούτσας, είναι άνθρωποι με πτυχία και γνώσεις αλλά άσχετοι με το «πεζοδρόμιο» της πολιτικής. Δεν του είχαν προσφέρει τίποτε κατά την διάρκεια της αντιπολίτευσης, δεν του έδωσαν καν την πρωθυπουργία, όπως μάλλον νομίζει ο κ. Παπανδρέου (γιαυτό και τους ξαναμάζεψε στο επικοινωνιακό επιτελείο) – αρκεί να θυμηθούμε τι πρόσφεραν στην φιλοτέχνηση της ηγετικής εικόνας του κ. Παπανδρέου ως την περίφημη συνέντευξη του Καραμανλή στη ΔΕΘ το 2008.

Τίποτα…! Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ακολουθούσε δεύτερος και καταϊδρωμένος στις δημοσκοπήσεις, υπαιτιότητι και του ιδίου, ώσπου ήρθε η αυτοκαταστροφική παρουσία του Καραμανλή, σε κείνη την αλήστου μνήμης συνέντευξη στο Βελίδειο, και αποτέλεσε το έναυσμα για την τροχοδρόμησή του ΠΑΣΟΚ προς την εξουσία.
Η κυβέρνηση θα μπορούσε επικοινωνιακά να ενσωματώσει την ψήφο του Δημαρά - σε στυλ «και αυτός δικός μας είναι», πολύ περισσότερο που ο υποψήφιος περιφερειάρχης είχε ψηφίσει όλα τα μέτρα της κυβέρνησης πλην του Μνημονίου. Τάσσεται μάλιστα μετά ζήλου και υπέρ του Καλλικράτη…

Προφανώς εθισμένοι στην έπαρση και την αυταρέσκεια οι επικεφαλείς του «κινήματος», επειδή είχαν την πολιτική επικυριαρχία ως τις αρχές Καλοκαιριού, πανικοβλήθηκαν από τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων, είδαν μπαμπούλες εκεί που δεν υπήρχαν, και τους διέφυγε ότι η αντιπολίτευση, μείζων και ελάσσων, δεν εισέπραττε από την κυβερνητική φθορά. Οι ψήφοι, όπως καταγράφεται από τις δημοσκοπήσεις, πηγαίνουν εν πολλοίς στους αντάρτες του ΠΑΣΟΚ - κάτι που σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ ως κυβερνητικό αποκρυστάλλωμα χάνει μεν την εκλογική του υπεροχή, αλλά στην κοινωνία το πολιτικό ΠΑΣΟΚ και η ευρεία βάση του, αυτή που προσδιορίζεται ως «κοινωνικό ΠΑΣΟΚ», παραμένουν κυρίαρχες δυνάμεις!

Ο κ. Παπανδρέου δεν διδάχτηκε τίποτα από το παράδειγμα του πατέρα του το ΄86. Το ΠΑΣΟΚ είχε χάσει τότε τους τρεις μεγάλους δήμους, Αθήνα με Εβερτ, Πειραιά με Ανδριανόπουλο και Θεσσαλονίκη με Κούβελα. Ο Αντρέας πέταξε ένα «το λάβαμε το μήνυμα» και άλλο ένα «νίκησε η Τοπική Αυτοδιοίκηση», και κυβέρνησε για άλλα τρία χρόνια! - έχασε στη συνέχεια για αλλότριους λόγους: το σκάνδαλο Κοσκωτά που οδήγησε στο «βρώμικο 89».

ΥΓ: (Εκτός αν υπάρχει κάτι σοβαρότερο: Αν ο πρωθυπουργός δεν αντέχει πλέον την πίεση, αν τα προβλήματα είναι τόσο μεγάλα που κρίνει ότι δεν μπορεί να τα διαχειριστεί μια μονοκομματική κυβέρνηση και επιδιώκει να μοιραστεί τις ευθύνες και την εξουσία. Θα μπορούσε αυτό να ήταν μια πιθανή εξήγηση της, κατά τα άλλα, αδιανόητης χθεσινής συνέντευξης. Αλλά μια τόσο σοβαρή υπόθεση θα προπαγανδιζόταν επί μήνες με συμπαγή και στοχευμένη στρατηγική, και δεν θα ήταν αποτέλεσμα αλλαγής πλεύσης την τελευταία εβδομάδα…)

πηγή