Ξυπνάς και του καθρέφτη τη λίμνη αναταράζεις
Θα φύγουν για τα δάση κι από το είδωλο σου
Θα λείπουνε τα μάτια και η φωτιά
Θα ψάξεις τους δικούς σου τυφλός και τρομαγμένος
ήρθε ο καιρός να μάθεις ποιοι σ αγαπούν
Μα η πόλη είναι άδεια κι ο μάντης Τειρεσίας
θ' αφήσει το χρησμό του στη ξένη γη σε ξένη γη
Τυφλός είναι και εκείνος που κάνει ότι δε ξέρει
πως πίνει απ' το πηγάδι το σκοτεινό
Που ότι τον κατατρώγει ανάγκη το 'χει κάνει
η στην αυλή το κρύβει να ξεχαστεί
Την ώρα αυτή στον κάμπο ομίχλη κατεβαίνει
τα σκιάχτρα τα κουρέλια θα φοβηθεί
Τρέξε να ψηλαφήσεις την πλάση ακριβέ μου
το μπράτσο της απλώνει να κρατηθείς να κρατηθείς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου