Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Adios Nonino – Astor Piazzolla, Ὁ σημαντικότερος συνθέτης μουσικῆς τάνγκο.



Άστορ Πιατσόλλα (ισπανικά: Ástor Piazzolla, 11 Μαρτίου 1921 Αργεντινή – 4 Ιουλίου 1992 Μπουένος Άιρες), ένας απ’ τους σημαντικότερους συνθέτες του 20ου αιώνα και σίγουρα ο σημαντικότερος συνθέτης μουσικής τάνγκο. Οι συνθέσεις του έφεραν επανάσταση στο παραδοσιακό τάγκο, λόγω της ενσωμάτωσης σ' αυτό στοιχεία τζαζ και κλασσικής μουσικής, της χρήσης περίπλοκων συγχορδιών και διαφωνιών, όπως επίσης και της αντίστιξης και μακρών συνθετικών μορφών. Επιπλέον, εισήγαγε μουσικά όργανα που δεν χρησιμοποιούνταν στο παραδοσιακό τανγκό, όπως φλάουτο, σαξόφωνο, ηλεκτρική κιθάρα, ηλεκτρονικά όργανα, βιμπράφωνο και ντραμς. Αυτό το νέο είδος επειδή ξεχώριζε απ’ το παραδοσιακό τάνγκο ονομάστηκε Nuevo Tango (νέο τάνγκο) και σήμερα έχει πολλούς υποστηρικτές ανά τον κόσμο.

Ήταν επίσης βιρτουόζος μπαντονεονίστας (το μπαντονεόν είναι μουσικό όργανο που μοιάζει με το ακορντεόν, αλλά αντί για πλήκτρα στη δεξιά πλευρά έχει έμβολα) , γεγονός το οποίο τον ανέδειξε γρήγορα σε παιδί-θαύμα. Ενώ ήταν ακόμη νεαρός γνώρισε τον Κάρλος Γκαρντέλ, τη σπουδαιότερη μέχρι τότε προσωπικότητα του αργεντίνικου τάγκο. Με την παρότρυνση του μετέπειτα δασκάλου του, Χιναστέρα, το 1953, ο Πιατσόλα συμμετείχε σε διαγωνισμό σύνθεσης με τη Συμφωνία του Μπουένος Άιρες και κέρδισε υποτροφία από τη γαλλική κυβέρνηση για να μαθητεύσει στο Παρίσι κοντά στη Γαλλίδα συνθέτρια και μαέστρο Νάντια Μπουλανζέ η οποία -όπως λέει ο ίδιος ο Πιατσόλα- άλλαξε τη ζωή του μέσα σε μια μέρα, κάνοντάς τον να πετάξει όλες τις μέχρι τότε συμφωνίες και σονάτες που είχε γράψει (δουλειά δέκα χρόνων) κατανοώντας ότι δεν ήταν το προσωπικό του στυλ, αλλά απλώς μίμηση άλλων συνθετών. Από τότε και στο εξής στράφηκε στο τάνγκο, το οποίο υπηρέτησε περισσότερο σαν προσωπική ανάγκη και λιγότερο σαν ανάγκη για δημιουργία.



Στο βίντεο, βλέπουμε τον ίδιο τον Πιατσόλλα στο μπαντονεόν (στ’ αριστερά), να ερμηνεύει μαζί με την ορχήστρα του το κομμάτι Adios Nonino, γραμμένο για το θάνατο του πατέρα του. Η επεξήγηση –η φωνή που ακούγεται στο αντίστοιχο σημείο- είναι του ίδιου του συνθέτη.

πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: