Λόγια πολλά, περιττά, ανούσια… Η ζωή μας κατακλύζεται από λόγια χωρίς νόημα.
Θα ‘θελα να μπορούσες να σπάσεις τη σιωπή με μια και μόνο λέξη σου…
Θα ΄θελα να γινόταν να μου πεις όσα δεν τόλμησες ποτέ…
Θα ‘θελα να είμαι το κέντρο της ζωής σου…
Θα ‘θελα να μην έρχομαι δεύτερος στον οποιοδήποτε τομέα…
Αυτά θα ‘θελα και λίγα ακόμη. Οι πράξεις ποτέ δεν είναι αρκετές. Δεν καλύπτουν τα πάντα. Πες κάτι και ας μην το θεωρείς σημαντικό… Κάνε με να νιώσω κάτι ξεχωριστό, διαφορετικό…Αν είναι εφικτό…
Αλλάζουμε και αυτό είναι τόσο τρομακτικό. Άραγε μπορείς να το συνειδητοποιήσεις;
Ξέρω, δεν μας αρέσει αυτό. Αλλά έτσι είναι δυστυχώς.
Σκέψεις… Σκόρπιες σκέψεις καταγεγραμμένες που το μυαλό δεν ανέχεται να τις αντέξει κι άλλο και η καρδιά δεν ανέχεται να τις θάψει…
Αγάπη. Μια λεξούλα τόση δα που ακόμη και η αναφορά της αλλάζει τα πάντα.
Αγάπη είναι να είμαστε σε ένα δρόμο και να φωνάζεις με όλη τη δύναμη σου ΄΄σ’αγαπάω’’…
Αγάπη είναι τα μάτια σου να λένε όσα δεν τολμάς να πεις…
Αγάπη είναι… μάντεψε….
Μετανιώνω για κάποια πράγματα. Μετανιώνω πολύ…
Κλειδώθηκα. Μην με κάνεις να κλειδωθώ κι άλλο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου