Ακόμα ένας πνευματικός θησαυρός, το μοναστήρι της Αγίας Θέκλας, προστέθηκε στη Ορθόδοξη Γεωργιανή και Αποστολική Εκκλησία, υπό την πνευματική δικαιοδοσία της Αυτού Αγιότητος του Μακαριωτάτου Ηλία του Β, Πατριάρχου Πάσης Γεωργίας και Αρχιεπισκόπου Μστσχέτας και Τυφλίδος.
Το μοναστήρι ιδρύθηκε το 1995, όταν οκτώ πνευματικά παιδιά του πρωτοπρεσβύτερου Teimuraz Chachibaia εκπλήρωσαν την σταθερή επιθυμία τους να ακολουθήσουν την μοναχική ζωή. Εξ αιτίας του κοινού τους σκοπού προσκολλήθηκαν ο ένας στον άλλο με στενά φιλικά δεσμά. Λόγω της μεγάλης εμπιστοσύνης και αγάπης προς τον πνευματικό τους πατέρα αποφάσισαν να μην χωριστούν από αυτόν αλλά να ιδρύσουν μοναστήρι στο όνομα της Αγίας, Πρωτομάρτυρος Θέκλας, την οποία είχαν σε μεγάλη ευλάβεια.
Όταν ο πατριάρχης Ηλίας ευλόγησε την επιθυμία τους , άρχισαν να ψάχνουν για τον κατάλληλο χώρο . Αυτό όμως , έπαιρνε πολύ χρόνο και έτσι με την ευλογία του Πατριάρχου έμειναν για δυόμισι χρόνια σ’ ένα παλιό κτίριο κοντά στην Εκκλησία της Αγίας Νίνας στην Τυφλίδα.
Έψαχναν να βρουν ένα χώρο μακριά από το θόρυβο και την ακαταστασία της κοσμικής ζωής. Γι αυτό δεν ήθελαν να μείνουν σε κανένα παλιό μοναστήρι όπου θα ήταν αναπόφευκτη η συναναστροφή με ‘προσκυνητές’ διαφόρων τύπων και με ανθρώπους που δεν μπορούν να αποδεχτούν ότι τα δικαιώματά τους περιορίζονται ή ότι ο χώρος δεν αποτελεί δική τους κληρονομιά. Γι’ αυτούς τους λόγους αγόρασαν μια περιοχή με μια οικία και άλλα κτίσματα στο χωριό Bevreti. Αυτό το όμορφο μέρος βρίσκεται 35 χλμ από την Τυφλίδα, σε ορεινή περιοχή μέσα σε φαράγγι ανάμεσα στο δάσος, 1.100μετρα πάνω από τη θάλασσα. Ωστόσο, αυτή η περιοχή είναι γνωστή για τις άσχημες καιρικές συνθήκες που επικρατούν.
ωω
ωωωω
Το 1998, ο π. Chachibaia, με τη βοήθεια των ενοριτών του, άρχισε την ανοικοδόμηση των κελιών του μοναστηριού. Η πρόοδος ήταν επεισοδιακή γιατί εξαρτιόταν από την παροχή οικοδομικών υλικών και την υλική βοήθεια που προσφερόταν. Επίσης λόγω των καιρικών συνθηκών, ο χρόνος κατά τον οποίο μπορούσαν να εκτελούνται οι οικοδομικές εργασίες ήταν σχετικά περιορισμένος.
Η ανοικοδόμηση των κελιών διήρκεσε επτά χρόνια. Η κατασκευή άλλων κτιριακών εγκαταστάσεων ακόμα συνεχίζεται. Τα κτίρια που αναμένεται να περατωθούν είναι το Καθολικό, ο πέτρινος τοίχος και η είσοδος. Με την πάροδο του χρόνου ο αριθμός των μοναζουσών αυξήθηκε.
Ας επιστρέψουμε , όμως στο παρελθόν. Αμέσως μετά την εξεύρεση της κατάλληλης τοποθεσίας στο χωρίο Bevreti, οι αδελφές μετακόμισαν και το ονόμασαν Καλαμών, όπως το ομώνυμο βουνό κοντά στην Αντιόχεια όπου έζησε η Αγία Θέκλα. Ο Πατριάρχης έδωσε την ευλογία του στον π. Teimuraz για ν’ ανοικοδομήσει εκκλησία αφιερωμένη στην Υπεραγία Θεοτόκο, εξ αιτίας της οποίας κατάφεραν να βρουν τον κατάλληλο χώρο για το μοναστήρι μετά από τόσα χρόνια ερευνών.
Ωστόσο, η ανοικοδόμηση της εκκλησίας θα διαρκούσε αρκετά χρόνια ακόμα εξ αιτίας των πενιχρών πόρων. Έτσι οι αδελφές αναγκάζονταν να ζήσουν σε δύσκολες συνθήκες όπως τότε πριν από την ανοικοδόμηση των κελιών τους. Ο πατριάρχης τους έδωσε ευλογία να χρησιμοποιήσουν μια σοφίτα για εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο.
Η πρώτη λειτουργία πραγματοποιήθηκε στις 12 Ιουλίου (25 Ν.C) στη γιορτή των Αγίων Ιωάννου και Γαβριήλ, Γεωργιανών Αθωνιτών πάτερων. Τα κελιά εγκαινιάστηκαν στις 14 Νοεμβρίου (27 NC) 2004 την επόμενη μέρα της γιορτής του Αγίου Χρυσοστόμου.
Σήμερα διαβιούν 12 αδελφές στο μοναστήρι και ακολουθούν τον κοινοβιακό μοναστικό βίο, όπου όλα είναι κοινά, υπό την καθοδήγηση της ηγουμένης, στην οποία οφείλουν απόλυτη υπακοή.
Ο χρόνος στο μοναστήρι αρχίζει από την δύση του ήλιου και ολόκληρο το τυπικό του μοναστηριού και της εκκλησίας βασίζεται σ’ αυτό. Ένα εργαστήρι αγιογραφίας λειτουργεί εκεί αλλά οι κύριοι πόροι του μοναστηριού είναι οι δωρεές από ευλαβείς πιστούς, η αγιογράφηση και οι δημοσιεύσεις. Στο μοναστήρι μεταφράζονται πνευματικά βιβλία και τα λειτουργικά βιβλία διορθώνονται σύμφωνα με αρχαία χειρόγραφα. Στο μοναστήρι λειτουργεί και αρτοποιείο όπου το ψωμί ετοιμάζεται από το Πασχαλινό προζύμι.
Η αρχιτεκτονική των κελιών μπορεί να θεωρηθεί εκ πρώτης όψεως ως ξένη προς την Γεωργιανή παράδοση γιατί αποτελεί συνονθύλευμα διαφορετικών περιόδων και περιοχών της Γεωργίας, Mta-Tusheti, Pshav-Khevsureti, Svaneti, Didgori, Racha κλπ, αλλά περιέχει και λεπτομέρειες από Γεωργιανές εκκλησίες, μοναστήρια και κάστρα, οι οποίες δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητες από ανθρώπους που προσέχουν την λεπτομέρεια ή ακόμα και απ’ αυτούς που έχουν λίγη γνώση αρχιτεκτονικής. Έμπνευση για τα κτίρια αποτέλεσαν ακόμα και η αρχιτεκτονική των μοναστηριών του Αγίου Όρους, του Παναγίου Τάφου στα Ιεροσόλυμα και του Γεωργιανού μοναστηριού Petritsoni (στο Bachkovo, Βουλγαρίας). Η στέγη των εγκαταστάσεων έχει καλυφθεί με τούβλο Imeretian και πέτρα Ananuri, η οποία θεωρείται ως η πλέον κατάλληλη για την περιοχή και το κλίμα της.
Το τυπικό αρχίζει με τον εσπερινό, το Απόδειπνο, το Μεσονυκτικό, τον Όρθρο, τις Ώρες και τη Θεία Λειτουργία. Η παράκληση και οι Χαιρετισμοί προς τη Θεοτόκο τελούνται καθημερινά. Οι αδελφές έχουν και προσωπικό κανόνα που εκτελούν κατά μόνας. Στο μοναστήρι η προσευχή αφορά σ’ όλο τον κόσμο ,στην Ορθοδοξία, στους κεκοιμημένους, στην ευημερία της χώρας, στους δωρητές και ευεργέτες του.
Κύριε Ιησού Χριστέ εισάκουσον την προσευχή των αφιερωμένων προβάτων σου και στείλε το έλεός Σου στη γη , πρεσβείες της Παναχράντου Σου Μητρός και της Αγίας Πρωτομάρτυρος Θέκλας, ότι Αγαθός και φιλάνθρωπος υπάρχεις. Αμήν
πηγή: Convent of St. Thekla Kalamon, (bilingual edition in Georgian and English language) 2007
Printed with the blessing of His Eminence Dimitri (Shiolashvili), Metropolitan of Batumi and Kobuleti
(Μοναστήρι της Αγίας Θέκλας Καλαμών, 2007), μετάφραση στην Ελληνική από την: Όλγα Κονναρή-Κόκκινου, Δημοσιογράφο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου