Μετριότητα...

Δεν θέλω να μείνω μια μετριότητα στη ζωή μου...
Πόσο ντρέπομαι...
Για τα σωστά λάθη που δεν κυνήγησα...
Για τις αλήθειες που δεν ήθελα να δω...
Για τις μουσικές που δεν άκουσα..
Για όλα εκείνα που μου χάριζαν
ομορφιά και τα απέρριψα...
Για όλα εκείνα που ήμουν εγώ..
και τα έκρυψα καλά...
Κυνηγάω ένα μέλλον...
χωρίς εμένα...
Για τις χαμένες μετατροπίες ονείρων..
Δεν ήσουν αυτό που περίμενα..
αλλά δέχτηκα το διαφορετικό...
Για όλες τις μετριότητες που δέχτηκα με απάθεια..
που ρίζωσαν στις φλέβες μου...
και με έκαναν αυτό που είμαι τώρα...
μελαγχολική...
τρομαγμένη..
γάτα που κρύβεται κάτω από τα σεντόνια..

Τα κρύα μου χέρια σ'αγγίζουν...
Τα νοιώθεις..
Διαπερνάω την ψυχή σου...
Ανατριχιάζεις..
Η ανάσα σου βαριά..
Τα χέρια σου κοκαλώνουν..
πάνω από το στήθος σου...
Δεν ακουμπάς πουθενά...
Μετέωρη οργασμική ηδονή..
Σου'δωσα αυτό που ήθελες...
αλλά εσύ δεν μου ' δωσες τίποτα..
Σε έκανα στιγμιαία ευτιχισμένο...
και εσύ "τέλειωσες" στα χέρια μου..
Μα αυτό δεν φτάνει..
Ενοιωσα και πάλι..φθηνή..
μόνη..
Το μετά με σκοτώνει..
ακούμπησα τα χείλια μου σε σώμα που τρέμει..

Θέλεις να καταπλήξεις τους πάντες...
Θέλεις να είσαι τέλειος..
Μα δεν είσαι...
ΤΟ ΑΚΟΥΣ ΑΥΤΟ???
ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ???


Κρυώνεις???
Εγώ πολύ...
Θέλω να είσαι χαρούμενος..
Ζητωκραυγάζεις...
Εγώ ζω για το τίποτα..
Το μόνο χάδι..
Το χαστούκι του αέρα..
Ολα τα άλλα επιφανειακά..
Αχαρη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση...
Εικονικής πραγματικότητας..
Μόνο αυτό θέλεις???
Θέλω??
Δεν ξέρω..
Μάλλον όχι..
Για να με κερδίσεις...
πρέπει να σε χάσω..
Να τσιρίξω από πόθο..
πάθος..

Και η καρδιά χτυπάει ακανόνιστα...
Και ο χρόνος..
ο χρόνος...
δεν δείχνει τίποτα...
Οι μέρες λεπτά...
Τα χρόνια δευτερόλεπτα...

Σε μια στιγμή μαζί σου..
θα μπορούσα να ζήσω...
όλη μου τη ζωή...

Και συνεχίζουμε από το μηδέν...
Και προχωράμε στο τίποτα...
πιο άδειο..πιο κενό...
από ποτέ..

Κυνηγάς τα άστρα...
και γω δεν πρόκειται ποτέ να λάμψω..
Είμαι το απέραντο μαύρο..
αυτό που όλοι απεχθάνονται...
Μια μετριότητα..
σε μια κλίμακα
επιφυλάξεων και αρνήσεων..

Κυνηγάς τον ήλιο..
μα εγώ παντρεύτηκα το φεγγάρι..

Εχασα τα βήματα..
Το μυαλό μου σφυροκοπάει...
Και κολλάω στον τείχο...
Και συ μου επιτίθεσαι..
αχόρταγα...
Θέλω να ανασάνω..

να ανασάνω...

πρέπει να ξεφύγω..

Είμαι μια μετριότητα...

πρέπει να ξεφύγω..

από εμένα..

από εμένα...

Chrisa