Σκαρφαλώνοντας το βουνό…

Δεν είµαι επαγγελµατίας ορειβάτης. Μόνο όταν πάω στην Ανω Προβηγκία, στη Γαλλία, µία φορά τον χρόνο, οι βόρειοι φίλοι µου συνηθισµένοι και παθιασµένοι µε τα βουνά µε παίρνουν µαζί τους. Ετσι, µε τα χρόνια κάτι έµαθα κι εγώ από ορειβασία, βουνά και ανηφόρες. Την τελευταία φορά, περίπου πριν από έναν µήνα, µετά το τελευταίο σκαρφάλωµα κάθησα και έγραψα τις εντυπώσεις και τις σκέψεις µου. Ισως να µε επηρέασαν η οικονοµική και η κοινωνική συγκυρία. Μοιάζει αρκετά µε βουνό και σκληρή ανηφόρα.

Αν αποφασίσεις λοιπόν να σκαρφαλώσεις το βουνό πρέπει να ξέρεις ότι από µακριά φαίνεται, συνήθως, ωραίο και ενδιαφέρον. Οταν αρχίσεις να το σκαρφαλώνεις ανακαλύπτεις ότι ανάµεσα σ εσένα και τον στόχο σου παρεµβάλλονται δάση, θάµνοι, βράχια, χαντάκια και γκρεµοί. Ξαφνικά, εκείνο που φαινόταν ωραίο και φιλικό από µακριά, αρχίζει και σου συµπεριφέρεται σαν εχθρός όταν το «αγγίζεις». Αυτό που στον χάρτη φαίνεται τόσο καθαρό, στην πραγµατική ζωή δεν είναι καθόλου έτσι. Δοκίµασε όλους τους δρόµους και όλα τα µονοπάτια µέχρι που µια µέρα, και µε τη βοήθεια της τύχης, θα βρεθείς µπροστά στον στόχο σου.

Μάθε από αυτούς που έχουν διανύσει την ίδια διαδροµή πριν από εσένα. Αν και θεωρείς τον εαυτό σου µοναδικό, υπάρχει πάντα κάποιος άλλος που έχει δοκιµάσει τον ίδιο κόπο και το ίδιο όνειρο µ εσένα. Μπορεί να έχει αφήσει σηµάδια που θα σε βοηθήσουν. Οταν αρχίσεις να σκαρφαλώνεις το βουνό των ονείρων σου ρίξε µια προσεκτική µατιά γύρω. Θα δεις, σίγουρα, γκρεµούς και χαράδρες.

Πρόσεξε τις χαράδρες που «κρύβονται» και τα ολισθηρά βράχια που µπορεί να προδίδουν τα βήµατά σου. Εάν ξέρεις πού πατάς, θα αντιληφθείς εγκαίρως τις παγίδες και θα τις αποφύγεις. Ξαπόστασε οπότε µπορείς, για να χαρείς το τοπίο.

Η οµορφιά δεν θα σώσει τον κόσµο αλλά µπορεί να σου δώσει ενέργεια για να προχωρήσεις. Να σέβεσαι το σώµα σου. Μόνο εκείνος που αφιερώνει στο σώµα του τη δέουσα προσοχή καταφέρνει στο τέλος να σκαρφαλώσει µε επιτυχία το βουνό.

Εάν προχωρήσεις πολύ γρήγορα θα κουραστείς γρήγορα και θα τα παρατήσεις στη µέση.

Εάν προχωρήσεις πολύ αργά µπορεί να σε πιάσει η νύχτα και τότε είσαι χαµένος.

Πάψε να επαναλαµβάνεις κάθε στιγµή: «θα τα καταφέρω!». Οι έµµονες ιδέες, πολλές φορές, αφαιρούν την ευχαρίστηση της κατάκτησης και την υπονοµεύουν. Μην περάσεις όµως στο άλλο άκρο, επαναλαµβάνοντας συνέχεια «γαµώτο, είναι πιο δύσκολο από όσο το φανταζόµουν!».

Σε αυτή την περίπτωση θα σου τελειώσουν οι δυνάµεις και θα µείνεις στη µέση του δρόµου.

Σε τελευταία ανάλυση, προτού ξεκινήσεις πρέπει να ξέρεις πως αυτό που φαίνεται κοντινό βρίσκεται πάντα πολύ πιο µακριά.
Να χαίρεσαι όταν θα φτάσεις στην κορυφή.
Να κλάψεις, να φωνάξεις µε όσες δυνάµεις σου έχουν αποµείνει.
Ασε τον εαυτό σου να απολαύσει τη µέθη της νίκης, άσε τον άνεµο να σου καθαρίσει το µυαλό και την καρδιά από τη σκόνη που µάζεψες στη διαδροµή.

Πες το και σε άλλους, ότι είναι δυνατόν να τα καταφέρουν και αυτοί.
Οτι, εάν θέλουν, µπορούν να βρουν το κουράγιο να σκαρφαλώνουν τα δικά τους βουνά. Αντί να κάθονται οληµερίς, κλαίγοντας τη µοίρα τους…

Γκαζµέντ Καπλάνι