Το φεγγάρι

Πέφτουν οι σφαίρες σαν βροχή
μες στη νυχτιά
βρέχει στο μέτωπο φωτιά
κι ένα φεγγάρι μια σταλιά
από ψηλά
στέκει θωρεί και δεν μιλά

Καινούριο είναι το φεγγάρι
και τραγουδούν παλιοί φαντάροι
«φεγγάρι, κάνε μας τη χάρη
στις μάνες μας να πας
μην πας μονάχα στ’ Αργοστόλι
να βρεις το σπίτι τ’ Αποστόλη
τον θέρισε το μαύρο βόλι
κι αδίκως θα χτυπάς»

Και το φεγγάρι από ψηλά
κάνει πανιά
για τ’ Αργοστόλι ξεκινά
βρίσκει την μάνα τ’ αγοριού
να καρτερεί
σκύβει και την παρηγορεί

«Εγώ είμαι νιούτσικο φεγγάρι
και μ’ έστειλαν παλιοί φαντάροι
για να σου πω το παλικάρι
ο γιόκας σου θα ‘ρθει
μηλόπιτα, κυρά μου, φτιάξε
τον κόκορά σου σύρε σφάξε
κρασί μες στο τσουκάλι στάξε
να φάει να στυλωθεί»

Περάσανε τριάντα χρόνια
γεράσαν τα μικρά τ’ αγγόνια
κι η μάνα καρτεράει ακόμα
χωρίς να κοιμηθεί

Γιάννης Σπανός & Λευτέρης Παπαδόπουλος,

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς
Δίσκος: το Σαββατόβραδο (1970)