Πρέπει να θέλει ο άλλος να κάμει κάτι. Και θυμάμαι το Γέροντα Πορφύριο που έλεγε: «Εγώ βρε δε μιλάω σε κανέναν για τον Χριστό, εάν δε θέλει, εάν δε μου το ζητήσει».
Και δεν το έλεγε εγωιστικά αλλά από σεβασμό της ελευθερίας των άλλων. Εγώ προσέυχομαι γι αυτούς, τους κάνω και θαύματα ακόμα αλλά δεν τους μιλάω. Θέλω να ανοίξει η ψυχή τους και να μου το ζητήσουνε. (αρχιμ. Ανανία Κουστένη, Λόγοι Β΄σελ.75)
Κι έλεγαν οι άνθρωποι, ειδικά οι νέοι: Πρώτη φορά είδαμε παπά και να μη μας μιλήσει καθόλου για Θεό.
Όταν κάποια νέα του το είπε με αφέλεια, εκείνος της απάντησε ως εξής: "Σε παρακαλώ, Γεωργία παιδί μου, μη με παρεξηγείς, που δε σού μίλησα για τον Χριστό. Εγώ δεν το έκανα αυτό από ασέβεια αλλά από ευσέβεια γιαι εγώ δεν μιλώ σε κανένα θρησκευτικά, αν δε μου το ζητήσει".
Κατά συνέπεια η νέα ζητεί να ακούσει, κι αφού το ήθελε από μόνη της, δείχνει κι όλο το ενδιαφέρον. Κι ο Γέροντας έβαζε στους αρχάριους αυτούς ένα πολύ ελαφρύ πνευματικό πρόγραμμα που σίγουρα θα το εκτελούσαν μετά χαράς.
2 σχόλια:
Αυτή η φράση του π.Πορφὐριού " εγώ τους κάνω και θαυματα " ΠΟΛΛΥΥΥΥ
ΣΟΛΟΙΚΗΗΗΗ ακούγεται..
Οι βιογραφοι που επιθυμούν την ζορ ζορινά αγιοποίησή του -ακόμη δεν είδαμε το άγιο λείψανο(αν είναι άφθορο και ευωδιάζον)Γιάννη τον εβγάλαμε- αδελφοί...ΠΡΟΣΟΧΗ...μη δίνετε αφορμή για καρφώματα...
Ο Θεός κάνει τους αγίους και όχι οι επιθυμίες μας …αλλά νομίζουμε βασιζόμενοι στην εμπειρία που είχαμε όσο ζούσε και των όποιων θαυμαστών αξιώθηκε να ζήσει ο καθείς, χαρούμενοι είμαστε και είναι κάτι που το περιμένουμε… που είναι το κακό;
Δημοσίευση σχολίου