Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Η επαναστατική σκέψη και το αγωνιστικό ήθος ...


https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTR58CeVpd5sG_BMWnpUwVm_Z9TaVp6I9aa1EP0yoP7ZdxNEDb5hFn1R2wvQL8BOSNde1OdTAA4bqwlbeNeEEPQnBMKCrd1-EgWFrGYrwA4V0-9V5DCPwPRsT4mYWgG2yFMTkYGFCDhusN/s400/Bild88.jpg

«Πόσες φορές υπήρξα δικτάτορας;

Πόσες φορές ιεροεξεταστής, λογοκριτής, φύλακας;
Πόσες φορές απαγόρεψα σ’ αυτούς που αγαπούσα την ελευθερία και το δικαίωμα του λόγου;
Πόσων ανθρώπων έχω νιώσει αφέντης;
Πόσους καταδίκασα επειδή διέπραξαν το σφάλμα να μην είναι σαν και εμένα;
Δεν είναι η ατομική ιδιοκτησία των ανθρώπων χειρότερη και πιο αποκρουστική από την ατομική ιδιοκτησία των πραγμάτων;
Πόσους ανθρώπους χρησιμοποίησα εγώ, που με νόμιζαν στο περιθώριο της καταναλωτικής κοινωνίας;
Δεν έχω επιθυμήσει και γιορτάσει μυστικά την ήττα άλλων, εγώ που με δυνατή φωνή κατέκρινα την αξία του θριάμβου;
Ποιος δεν αναπαράγει μέσα του τον κόσμο που τον έχει φτιάξει;
Ποιος είναι σίγουρος πως δεν μπερδεύει τον αδελφό του μ’ έναν αντίπαλο και τη γυναίκα που αγαπάει με την ίδια του τη σκιά;»

Εντουάρντο Γκαλεάνο

πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: