Βγάλαμε μαζί μια φωτογραφία μπροστά
στο μεγάλο ξύλινο ρολόι,
σαν αυτές που έβγαζαν παλιά οι μετανάστες
κάτω από το ρολόι του σταθμού.
Ύστερα δάκρυζαν και έφευγαν.
Το ρολόι στη φωτογραφία δείχνει τρεις.
Όταν συναντηθήκαμε έδειχνε εννιά.
Είχα υπολογίσει κάποτε πως ο αριθμός φ,
η χρυσή τομή, ορίζει αναλογικά δύο στιγμές
στη διάρκεια μιας μέρας, στις εννιά και δέκα
και στις τρεις παρά δέκα.
Φορέσαμε τα παλτά μας πριν ανοίξω
την ξύλινη βαριά εξώπορτα.
- Κουμπώσου
Έριξα μια τελευταία ματιά στο ρολόι,
είχε σταματήσει στις τρεις παρά δέκα.
Παγωμένος αέρας όρμησε μέσα στο σπίτι.
" Ποιος απ' τους δύο είναι ο μετανάστης; "
αναρωτήθηκα.
Αυτός που αγκαλιάζει πρώτος ή αυτός
που δακρύζει τελευταίος;
Ποιος είναι ο πραγματικός προορισμός του;
Είναι αυτός που δείχνει το βέλος του πόθου;
aeriko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου