Αυτοί είναι οι νόμοι που διέπουν το Σύμπαν ολόκληρο και εγώ δεν μπορώ να τους αλλάξω.

Πριν πολλά πολλά χρόνια ένας ηλικιωμένος λιθοξόος αποφάσισε να
διδάξει την έννοια της εσωτερικής επανάστασης και την πρακτική της
εφαρμογή στηνκοινωνία της πόλης του. Άρχισε να δημιουργεί σιγά σιγά τον κύκλο
του και όχι μόνο συμπολίτες του αλλά και άνθρωποι απ' όλη την χώρα
ερχόντουσαν να τον ακούσουν.

Οι επαναστατικές του όμως ιδέες ήταν επικίνδυνες για τους ισχυρούς άρχοντες της πόλης του, ακριβώς γιατί η διδασκαλία του στόχευε στον εσωτερικό κόσμο του ατόμου και όχι στα εξωτερικά φαινόμενα. Τον δίκασαν και τον καταδίκασαν σε
θάνατο. Του δόθηκε η δυνατότητα να δραπετεύσει, να ζήσει, ήξερε οτ' ήταν αθώος, αλλά προτίμησε να μείνει συνεπής στις ιδέες του και ήπιε ο ίδιος το δηλητήριο.

Πέρασαν σχεδόν τέσσερις αιώνες και σε μία άλλη χώρα, ένας νεαρός
ξυλουργός άρχισε και αυτός να κηρύττει την εσωτερική επανάσταση και
την δύναμη της αλήθειας στον άυλο κόσμο.

Περιόδευε από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό αποκτώντας μαθητές και πιστούς της διδασκαλίας του. Οι επαναστατικές του όμως ιδέες ήταν επικίνδυνες
για την εξουσία του ιερατείου της χώρας του, ακριβώς γιατί στόχευε
στην ψυχή των ανθρώπων, που αυτοί θεωρούσαν δικό τους χωράφι προς
εκμετάλλευση. Τον δίκασαν και τον καταδίκασαν σε θάνατο. Του δόθηκε
η ευκαιρία να σωθεί, να ζήσει, αρκεί να απαρνιόταν ό,τι είχε μέχρι
τότε διδάξει, ήξερε οτ' ήταν αθώος, αλλά αυτός προτίμησε να μείνει
συνεπής στην αλήθεια του και βρήκε μαρτυρικό θάνατο πάνω σ' έναν
σταυρό.

Η ψυχή του κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο και εκεί συνάντησε, σε μια
γωνιά, τον ηλικιωμένο λιθοξόο. Αφού συστήθηκαν, άρχισαν την
γνωριμία τους και δεν άργησαν να αντιληφθούν πόσα κοινά τους
ένωναν. Μετά από τρεις μέρες ονεαρός σηκώθηκε και έπιασε τον
ηλικιωμένο απ' το χέρι - Είσαι καλός άνθρωπος. Του είπε - Έλα, σου έχω μια έκπληξη.
Ο λιθοξόος σηκώθηκε με δυσκολία και ακολούθησε γεμάτος περιέργεια τον νεαρό ξυλουργό. Ο νεαρός έφθασε σε μια πόρτα σφραγισμένη με μια τεράστια βαριά
μυλόπετρα. Την έπιασε και με εντυπωσιακή δύναμη την μετακίνησε.
Στον κλειστό χώρο ξεχύθηκε ένα εκτυφλωτικό, ζεστό, φως. Ήταν τέτοια
η λάμψη που ο ηλικιωμένος, σαστισμένος, έκλεισε με τα ζαρωμένα
χέρια του τα μάτια του.
- Τι είναι αυτό, αγόρι μου; Ρώτησε τον ξυλουργό.
- Είναι η πύλη του ουρανού, παπού γέρο μου. Πιάσου από πάνω μου και
μην φοβάσαι. Ο ηλικιωμένος έπιασε τον νεαρό σφιχτά απ' το μπράτσο και
μπήκανμες στο φως.

Έπειτα άρχισαν να ανεβαίνουν και να ανεβαίνουν. Μετά
από λίγο ο γέρος ξεθαρρεύοντας άνοιξε τα μάτια του και είδε
έκπληκτος πως πλησίαζαν τ' αστέρια. Γύρισε το βλέμμα του και προς
τα κάτω, μπορούσε να δει σχεδόν όλη την Γη. Είδε συμφορές, φωτιά,
πολέμους, πείνα, αρρώστιες, δυστυχία και ένα δάκρυ κύλισε απ' τα
θολά του μάτια. Γύρισε στον νεαρό και τον ρωτάει
- Και αυτοί παλικάρι μου, αυτοί δεν μπορούνε να έρθουν μαζί μας; Ο
ξυλουργός γύρισε, τον κοίταξε και μ' ένα πικρό μειδίαμα του
απάντησε -
Εμείς κάναμε το χρέος μας, γέρο μου, τους δείξαμε τον δρόμο. Εσένα
σε πότισαν φαρμάκι και έμενα αφού με έσκισαν την σάρκα, με κάρφωσαν
πάνω σ' έναν σταυρό και έλιωσα. Έχουν μυαλό και έχουν την γνώση, ας
επιλέξουν ή τον σωστό τον δρόμο ή ας αυτοκαταστραφούν.
Αυτοί είναι οι νόμοι που διέπουν το Σύμπαν ολόκληρο και εγώ δεν
μπορώ να τους αλλάξω.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΑΝΑΛΗ