Συνεχίζουμε και σήμερα το ταξίδι στην ενότητα των ποιημάτων του Γιάννη Τσαρούχη (εκδόσεις Αγρα) - Περί πνευματικότητος, πραγματοποιώντας την τρίτη στάση.
Παραθέτω το ποίημα.
Γ'
Οι άλλες πνευματικότητες που πέσανε, πέφτουνε γιατί κάτι τους λείπει. Κάποιος κακός υπολογισμός γίνεται. Εγώ ετοιμάζω να στήσω μια καινούργια και είμαι αισιόδοξος. Μα κι αν πέσει θα κάνω μιαν άλλη, ακόμα πιο τέλεια. Ξέρω καλά την τέχνη μου.
(1935)
Το ανίκητο πνεύμα του καλλιτέχνη που ξέρει να στήνει δημιουργήματα. Οταν το ένα πέσει -ποίημα; μυθιστόρημα; ζωγραφική; μουσικό έργο; κριτική; μελέτη; δοκίμιο;- θα στήσει άλλο καλύτερο. Ξέρει τον μηχανισμό και δεν το κρύβει. Δεν φαίνεται να επηρεάζεται από τα εσωτερικά ή τα διεθνή γεγονότα. Εμφανής η ειρωνεία για τα έργα. Την εξαπάτηση του κοινού. Ολα δικά του. Ετσι πρέπει να κάνει.Να μη σταματά. Να γράφει. Κι όποιον πάρει ο Χάρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου