Δώστε, αν τολμάτε, ονόματα και διευθύνσεις

Θα επανέλθουμε σήμερα στο θέμα των υπαλλήλων της Βουλής. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα ηθικά σκάνδαλα της μεταπολίτευσης με διακομματική βούλα. Στην εποχή του ΔΝΤ, μάλιστα, πιστοποιεί με τον πλέον επίσημο τρόπο γιατί φτάσαμε ως εδώ. Επειδή η χώρα αυτή είναι το βασίλειο της μίζας, της ρεμούλας και της αναξιοκρατίας. Κύριοι βουλευτές, στείλτε τώρα τους κομματικούς σας εγκάθετους, τους φίλους και τους συγγενείς σας στο σπίτι τους. Δεν θέλουμε να τους πληρώνουμε!

Τους φτύνεις και εκείνοι νομίζουν ότι ψιχαλίζει. Το θέμα των υπεράριθμων υπαλλήλων της Βουλής τους έχει ήδη στιγματίσει. Δεν έχουν το θάρρος, δεν έχουν το ανάστημα να σταματήσουν το μέγα αυτό σκάνδαλο. Και περιμένουμε από δαύτους να σώσουν την Ελλάδα; Με τι ηθικό ανάστημα ζητούν από τους Έλληνες πολίτες θυσίες, όταν έχουν εξασφαλίσει στους δικούς τους ανθρώπους μία θέση στον παράδεισο;

Πως θα αντικρύσουν αύριο τα νέα παιδιά που αφού σπούδασαν, αφού ίδρωσαν στα θρανία και δεν έχασαν το χρόνο τους να περιφέρονται στα κομματικά γραφεία, πρέπει να εξαντλήσουν τις φυσικές και ψυχικές τους αντοχές για να διεκδικήσουν μέσω ΑΣΕΠ μία θέση στο δημόσιο;

Δημοσιεύεστε τώρα τα ονόματα όσων προσελήφθησαν τα τελευταία χρόνια, αναφέρετε ποιος τους προσέλαβε και αν έχουν συγγενική σχέση με βουλευτές. Δώστε μας για τον καθένα, αν τολμάτε, το λόγο για τον οποίον βρίσκεται σήμερα στην υπηρεσία της Βουλής των Ελλήνων. Το θράσος όλων τους είναι τέτοιο που κρύβονται πίσω από το νόμο Σιούφα για να μην κάνουν το παραμικρό, για να μην ανατρέψουν τα «κεκτημένα», να μην άρουν την πρωτοφανή αυτή πρόκληση σε βάρος του ελληνικού λαού. Δεν είναι ότι δεν μπορούν, δεν θέλουν να κάνουν κάτι.

Όταν πρόκειται για τα δικά τους παιδιά έχουμε υπερκομματική συναίνεση. Όταν, όμως, πρόκειται να συζητήσουν για το μέλλον της Ελλάδας υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, τότε ανακαλύπτουν τις όποιες διαφορές τους και αδυνατούν να βρουν μια κοινή γλώσσα για να συνεννοηθούν. Όταν πρόκειται να αλλάξουν οι νόμοι για τον 13ο και τον 14ο μισθό εκατομμυρίων Ελλήνων, αυτό γίνεται με συνοπτικές διαδικασίες. Όταν, όμως, πρόκειται για το νόμο του κυρίου Σιούφα, η πιθανή του αλλαγή ή ακόμη και κατάργησή του αντιμετωπίζεται από το πολιτικό σύστημα σαν να πρόκειται για το Σύνταγμα της χώρας.

Δεν έχουμε κάτι προσωπικό με τους κυρίους και τις κυρίες που προσελήφθησαν από τη Βουλή με 16 μισθούς. Δεν είναι προσωπικό το θέμα. Είναι βαθύτατα πολιτικό. Είναι η πηγή όλων μας των προβλημάτων: Ένα πολιτικό σύστημα που αγόραζε μέχρι σήμερα χρόνο εξαγοράζοντας με διάφορους τρόπους το εκλογικό σώμα. Αυτό το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να μας πείσει για τις αγαθές του προθέσεις, αν πρώτα δεν αποδείξει ότι έχει πάρει το μάθημά του. Περιμένουμε, λοιπόν, κύριοι βουλευτές έργα. Τα λόγια τα έχουμε βαρεθεί.

Θανάσης Μαυρίδης