Συ, τί θα διάλεγες;

Κάποτε ο Πιλάτος, ο τότε εκπρόσωπος του αυτοκράτορα της Ρώμης στην Παλαιστίνη, έσυρε τα βήματά του στο πραιτόριο· στο δικαστήριο.

Στα δεξιά του στεκόταν ο Χριστός· ο Δίκαιος· ο Λυτρωτής· ο Σωτήρας του κόσμου, που γεννήθηκε για ένα και μόνο σκοπό: για να πεθάνει! Για να δώσει τη ζωή του για τη σωτηρία των ανθρώπων.

Στα αριστερά του στεκόταν ο Βαραββάς· ένας επαναστάτης, που πρωτοστάτησε σε εξέγερση εναντίον των κατακτητών Ρωμαίων και εξαιτίας του έγιναν φόνοι.

Ο Πιλάτος τότε, ζήτησε από το λαό, να διαλέξει ανάμεσα στους δύο τον ένα. Τους είπε:

-Ποιόν θέλετε να σας απολύσω; τον Βαραββά; ή τον Ιησού, τον λεγόμενο Χριστό;

Το αποτέλεσμα το γνωρίζεις.

Να, όμως, το βάρβαρο ερώτημα:

- Αν, εκείνο το πρωί της Μ. Παρασκευής βρισκόσουν ανάμεσα στον όχλο συ, τί θα απαντούσες;

Το ερώτημα είναι όσο ποτέ άλλοτε και επίκαιρο και διαχρονικό. Μη βιαστείς λοιπόν να απαντήσεις.

Το δικαστήριο του Πιλάτου είναι η συνείδησή σου: κάθε ημέρα· κάθε ώρα· κάθε λεπτό της ώρας! Ο Χριστός στο πραιτόριο· στο δικαστήριο! Και δικάζεται. Από ποιόν; Από σένα. Και από μένα!

Πώς;

• Όταν στη καθημερινή σου ζωή συ επιλέγεις το καλό· την καθαρότητα· τη θυσία· την καλωσύνη· την αγάπη, και γενικά την αρετή και το θέλημα του Θεού, φωνάζεις από τα βάθη της καρδιάς σου στο Πιλάτο: Απόλυσε τον Ιησού!

• Όταν όμως, στη καθημερινή σου ζωή επιλέγεις το κακό· την αδικία· την ακαθαρσία· την παλιανθρωπιά· την αμαρτία, τότε λες ξεκάθαρα στο Πιλάτο: Θέλω να απολύσεις τον Βαραββά!

Και μη τα ξεχνάς:

• Όταν στις επιλογές σου προτιμάς την αμαρτία από την αρετή, το κακό από το καλό, το θέλημα το δικό σου από το θέλημα του Θεού, τον Χριστό τον σταυρώνεις! Ανήκεις τότε και συ στον όχλο, ο οποίος φώναζε: Άρον! άρον! σταύρωσον αυτόν!