[…]Όπως όταν τύχει να περάσει κάποτε μπροστά μας μια πολύ ωραία γυναίκα, ξέχωρα όμως ωραία, σκαλοπάτια ωραία πάνω απ’ τις άλλες, μοναδικιά, ηλιοσκάμαγγη ή ηλιοσκαμμαγγισμένη (όπως θα την έλεγαν, με μια σπαθάτη λέξη, στην Ήπειρο) και μπορεί, από παλιά διαβάσματα, να νεκραναστηθεί μέσα μας ενδεχόμενα το σαστισμένο ρώτημα του χορού, στο δραματικό ποίημα του Μίλτωνα Samson Agonistes, μπροστά στο πέρασμα της Δαλιδάς
Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου