Την χείρα σου την αψαμένην

Την χείρα σου την αψαμένην,την ακήρατον κορυφήν του Δεσπότου,

μεθ'ης και δακτύλω αυτόν,ημίν καθυπέδειξας

έπαρον υπέρ ημάς,Βαπτιστά,ώς παρρησίαν έχων πολλήν.

Και γαρ μείζων των προφητών απάντων,ύπ' αυτού μεμαρτύρησαι.

Τους οφθαλμούς σου πάλιν δε,τους το Πανάγιον Πνεύμα κατίδοντας,

ως εν είδει περιστεράς κατελθόν,αναπέτασον προς αυτόν Βαπτιστά,

ίλεων ημίν απεργασάμενος.

Και δεύρο στήθι μεθ' ημών,

επισφραγίζων τον ύμνον,και προεξάρχων της πανηγύρεως.