Τα σύννεφα είναι σκισμένα,σαν πριν από λίγο να πέρασαν από εκεί άγγελοι.
Όλα τόσο όμορφα σαν σχολική εκδρομή.
Τότε είχα κάτι να πώ,
τώρα με πρόλαβαίνουν οι εικόνες.
Τα στόματα σώπασαν δεν ακούγονται τραγούδια.
Ένας παλιός φίλος ψάχνει στη σιωπή να βρεί την μαλωδία ενώς σκοπού.
Κυλάει ήρεμα η ζωή και εγώ ακολουθώ.
Στρίβω μόνο όταν θέλω να βρώ λίγη γαλήνη.
Αλλάζω δρόμο όταν θέλω να ξεφύγω από τα πρέπει και τα μη.
Λευκά σημάδια που σχηματίζουν γνωστές μορφές.
Δεν ακούγεται τίποτα.
Όλα είναι ένα όνειρο. Ένα βουβό όνειρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου