“Η άρρωστη ψυχή είναι υπεροπτική, ενώ η υγιής ψυχή αγαπά την ταπείνωση, ... Κι αυτά τα γράφω τώρα από πόνο για τους ανθρώπους, πού, όπως κι εγώ, είναι υπερήφανοι και γι’ αυτό πάσχουν. Τα γράφω για να μάθουν την ταπείνωση και να βρουν ανάπαυση κοντά στον Θεό.
Ισχυρίζονται μερικοί πώς όλα αυτά γινόταν "τώ καιρώ εκείνω", αλλά τώρα είναι πια ξεπερασμένα. Για τον Κύριο όμως τίποτε δεν μειώνεται ούτε αλλάζει ποτέ. ... Όποιος ζητά τη χάρη, σ’ αυτόν δίνει ο Κύριος τα πάντα - όχι γιατί είμαστε άξιοι, μα γιατί ο Κύριος είναι σπλαχνικός και μας αγαπά.
Το να μάθη κανείς την κατά Χριστόν ταπείνωση είναι μεγάλο αγαθό. Μ’ αυτήν γίνεται εύκολη και ευχάριστη η ζωή και όλα γίνονται αγαπητά στην καρδιά. Μονάχα στους ταπεινούς εμφανίζεται εν Αγίω Πνεύματι ο Κύριος κι αν δεν ταπεινωθούμε δεν θα δούμε τον Θεό. Η ταπείνωση είναι το φώς, μέσα στο οποίο μπορούμε να δούμε τον Θεό - Φώς, όπως ψάλλεται: "Εν τω φωτί Σου οψόμεθα φώς".
Τέτοιος είναι ο παράδεισος του Κυρίου. Όλοι θα βρίσκωνται μέσα στην αγάπη και από την κατά Χριστόν ταπείνωση όλοι θα χαίρωνται να βλέπουν τους άλλους ανώτερούς τους. Η ταπείνωση του Χριστού κατοικεί στους μικρότερους κι αυτοί χαίρονται που είναι μικροί”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου