Ματσούκας ενύπνιον

Παρακολουθούσα με ανοιχτό το στόμα (για ανεξήγητους λόγους χάσκω συχνά τελευταίως) την απελπισμένη προσπάθεια του (όντως συμπαθέστατου) κ. Χρυσόγελου των Οικολόγων Πράσινων στο ντιμπέιτ, να αποσυνδέσει την ιστορία από την πολιτική (ή το αντίστροφο, αν δεν αντελήφθην καλώς).
Ερωτώμενος για τις θέσεις του κόμματός του περί μειονοτήτων στην Ελλάδα, περί την FYROM κι άλλα σχετικά με τον τρόπο που ο κ. Τρεμόπουλος αντιλαμβάνεται το σύμπαν (στην περιοχή Φλώρινας), ο κ. Χρυσόγελος εξερράγη δηλώνοντας: άλλο η ιστορία κι άλλο η πολιτική!
Απορώ (με την καλήν έννοιαν του θαυμάζω): ως γνήσιο τέκνο του Διαφωτισμού ο κ. Χρυσόγελος προφανώς γνωρίζει ότι η ιστορική γνώση («αφήγηση» τη λένε τώρα ορισμένοι) καθορίζει την πολιτική διαμόρφωση όλων - τις πολιτικές θέσεις, τις πολιτικές επιλογές, τη στάση ζωής - όλα αυτά είναι σχετικά με την ιδεολογία του καθενός (και σε επίπεδο προσώπων και σε επίπεδο τάξεων). Η πολιτική χωρίς την ιστορία είναι α-νόητη, δεν νοείται. Το πολιτεύεσθαι προϋποθέτει, αν όχι την α-λήθεια, τουλάχιστον τη μη λήθη.
Άλλωστε τον κ. Χρυσόγελο τον διαψεύδει το ίδιο του κόμμα! Του οποίου οι θέσεις για τα εν λόγω θέματα μιαν πολιτική (για αυτά) μάς προτείνουν κι όχι μιαν ιστορική εκδοχή, ένα δοκίμιο, μια πραγματεία.
Τέλος, για όσους τελευταίως θεωρούν (και με επιμονή λανσάρουν στον Τύπο) την ιστορία ως απλή αφήγηση (που αφορά την «αλήθεια του καθενός» ή συμβάλλει στη δημιουργία του «φαντασιακού» των πολιτών) τούς διαψεύδει η ίδια η λέξη. Σύμφωνα με το ΛΕΞΙΚΟ η ιστορία περιγράφει αυτό που ίσταται, που στέκει, που έχει εξετασθεί και στερεωθεί (αποδειχθεί).
Μπορεί το αποτέλεσμα της επιστημονικής έρευνας να είναι λεγόμενο ή αμφιλεγόμενο, όμως η ιστορία ασχολείται μαζί του κατατείνοντας προς το πρώτο κι όχι προς το δεύτερο, ώσπου να εξακριβωθεί η αλήθεια (επιβεβαιώνοντας ή αναθεωρώντας). Συνεπώς ιστορίες μπορεί να αφηγείται ο καθένας. Η ιστορία όμως το αποφεύγει...

Κι έτσι εν τέλει το απομεσήμερο επικράτησε στην Αγορά, αυτό που οι τελάληδες και οι κήρυκες από λίαν πρωίας είχαν ξελαρυγγιασθεί να βροντοφωνάζουν:
«Κατάφερε να σταθεί στο ντιμπέιτ ο Γιώργος».
Δηλαδή, αυτή είναι όλη κι όλη η φιλοδοξία μας για τον τρίτο Καισαρίωνα; να μπορεί να σταθεί όρθιος σε ένα ντιμπέιτ;
..........................................
Αλλά, ας δεχθούμε ότι με τη βοήθεια των θεών (πάση Θεού) ο Γεώργιος ο Β' Παπανδρέου ο Γ' στάθηκε στο ντιμπέιτ και μας απέδειξε
ότι είναι ο καταλληλότερος για μη χειρότερος,
συνεπώς ότι θα κυβερνήσει!
Πώς θα κυβερνήσει;
Όταν, φέρ' ειπείν, ερωτάται αν θα δανεισθεί
ή θα φορολογήσει (για να εξυπηρετήσει πάγιες και τρέχουσες δαπάνες), δεν απαντά.
Με ποιους θα κυβερνήσει;
Όταν, επί παραδείγματι, η κυρία Μάγια Τσόκλη ερωτήθη για το πώς την επέλεξε ο κ. Παπανδρέου για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας απάντησε ότι «έχουμε βρεθεί (σ.σ.: με τον Γιώργο) δύο φορές σε εκθέσεις ζωγραφικής. Καμμιάν άλλη».
Δηλαδή, αν είχαν βρεθεί τρεις φορές, θα την έκανε Υπουργό Αμύνης και Νοσούσης Πανίδος - κατά το προηγούμενο της κυρίας Ματσούκα;!
Μην πω της κυρίας Καραχασάν και συγχιστούν οι Οσμανλήδες ανατολικώς του 1356 μ.Χ.
* * *
Εκεί όμως που μ' έχει πιάσει τρόμος
είναι με τα STAGE.
Αυτοί που τα καθιέρωσαν (Γεωργακοπασόκιοι) κατηγορούν τους Κωστακονεοδημοκράτες ότι δεν τα κατήργησαν, ενώ οι τελευταίοι τα υπερασπίζονται τώρα χρησιμοποιώντας την ίδια ρητορική με τους πασόκιους τότε!
Μύλος!
Που πάει να πάρει το 80%! Και να μας αλέσει.
Πάλι!

Του Στάθη Σταυρόπουλουhttp://www.enet.gr/