Τρία μικρά ποιήματα

α.
Στρωτή γροθιά στο στομάχι

όταν δεν υπάρχει στομάχιήχος ξερός ανώδυνος

όταν δεν υπάρχει πια μουσική

κύπελλο σπασμένο χρυσάφι

όταν δεν υπάρχουν πια τρόπαια

ποίημα σκισμένο τετράδιο

όταν δεν βρίσκεται πια χαρτί.
β.
Η ώρα θα έρθει και θα είσαι μόνος σου.Θα κοιτάς τη συννεφιά απ΄ το παράθυρο ενώ

μάτια που ξέχασες

θα βλέπουν σύννεφα αλλαγμένα

από πολύ πιο μακρυά σου.Θα σκεφτείς τα λεπτά τα πουλιά και κάποιο

γκριζωπό αιωνόβιο δέντρο.Και θα ΄σαι μόνος.
γ.
Η πόρτα άνοιξε.Στάλες ειπώθηκαν.Βροχές εννοήθηκαν.Ο δρόμος για το φεγγάρι αυτή τη φορά

φάνηκε πολύ μακρύς.Τα μάτια σφίχτηκανσε μια προσπάθεια να αρπάξουν

την ανεμόσκαλα

ενώ αυτή σιγά σιγά

εξαφανιζόταν.

Χρήστος Ζάχος