Κάθε μαθητής και κάθε δάσκαλος έχει αφήσει σ΄ αυτήν την αίθουσα ένα κομμάτι από την ψυχή του. Τα κομμάτια αυτά φτιάχνουν μια γλυκιά ιστορία που ελπίζω να μην ξεχαστεί».
Τα λόγια αυτά είναι γραμμένα πάνω στον μαυροπίνακα του Δημοτικού σχολείου της Ψερίμου από την τελευταία δασκάλα του! Το σχολείο έκλεισε, διότι η μοναδική μαθήτριά του τελείωσε την τελευταία τάξη και στο μικρό νησί που βρίσκεται απέναντι από την Κάλυμνο δεν υπάρχουν πια άλλα παιδιά ώστε να συνεχιστεί η λειτουργία του. Η τελευταία δασκάλα, Χαρά Αγγελέτου, μια 23χρονη κοπέλα από τη Λάρισα, πρωτοδιόριστη σε «δυσπρόσιτο σχολείο», έζησε μια συγκλονιστική εμπειρία για έναν χρόνο, μαζί με τη μοναδική μαθήτρια του Δημοτικού σχολείου, τη 12χρονη Άννα Μαύρου. Και όταν τη ρωτάς «πώς ήταν εκεί, πώς άντεξε πώς τα έβγαλε πέρα;» απαντά πως «η αλήθεια είναι ότι αυτή η εμπειρία είναι αυτές που αξίζει να διηγείσαι χρησιμοποιώντας τις πιο όμορφες, αλλά και τις πιο σκληρές εικόνες. Είναι μια ιστορία γλυκόπικρη, από αυτές που οι περισσότεροι έχουμε να διηγηθούμε αλλά συχνά αδιαφορούμε να ακούσουμε».
Η νεαρή δασκάλα εκλήθη πριν από έναν χρόνο να υπηρετήσει για πρώτη φορά στην Ψέριμο, σ΄ έναν βράχο με 30 κατοίκους. Γνώριζε ότι το σχολείο θα είχε μόνο μία μαθήτρια. «Το καΐκι πλησίαζε στο λιμανάκι της Ψερίμου», αφηγείται σήμερα η δασκάλα, «και τα μάτια μου ήταν καρφωμένα μπροστά στο μικρό κομμάτι στεριάς που θα αποτελούσε το σπίτι μου για μια ολόκληρη χρονιά. Αγωνία, χαρά, μα περισσότερο από όλα φόβος, έκαναν την καρδιά μου να χτυπάει περίεργα. Δεν ήταν μια τάξη ή ένα σχολείο που με περίμενε,
αλλά μια μικρή κοινωνία ήταν εκεί για να με αποδεχτεί ή να με απορρίψει. Δύσκολα στην αρχή Η πρώτη περίοδος ήταν πολύ δύσκολη για τη δασκάλα από τη Λάρισα, που ξαφνικά βρέθηκε σ΄ ένα νησάκι σε μια γωνιά του Αιγαίου. «Υπήρξαν στιγμές που απογοητεύτηκα, που κουράστηκα, που νοστάλγησα τις ανέσεις και τη φασαρία της μεγαλούπολης», λέει σήμερα. Και όμως πάντα υπήρχε μια πόρτα ανοιχτή, ένα χαμόγελο, μια γλυκιά κουβέντα που την ηρεμούσε. «Μόνο οι άνθρωποι του νησιού έδειχναν να καταλαβαίνουν και να εκτιμούν την προσπάθεια που έκανα. Τώρα μόνο μπορώ να καταλάβω γιατί ήταν τόσο σημαντικό γι΄ αυτούς το ότι η πόρτα του σχολείου εξακολουθούσε να είναι ανοιχτή».
«Υπήρξαν φορές που αισθάνθηκα έτοιμη να προσφέρω σε αυτό το μικρό σχολείο μια διαφορετική πνοή και να εμφυσήσω στην Άννα στόχους, όνειρα και κυρίως την αγάπη για τη γνώση. Με την Άννα προσπαθούσαμε να ονειρευόμαστε, να ταξιδεύουμε νοερά. Δεν αποζητούσαμε εξωτικούς προορισμούς ή παραδεισένιες διαδρομές. Το μόνο που αποζητούσαμε στα φανταστικά μας ταξίδια ήταν η παρέα!..». Η μαθήτρια μάλιστα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν έχασα απλά τη δασκάλα μου τώρα που το σχολείο έκλεισε, αλλά και την καλύτερή μου φίλη αυτόν τον χρόνο». «Μπορεί να πήγα στην Ψέριμο ως δασκάλα, αλλά παρέμεινα εκεί ως μαθήτρια στο σχολείο της ζωής με δασκάλους αυτούς τους ανθρώπους που επιμένουν σε αξίες, σε ιδανικά και έναν τρόπο ζωής βγαλμένο από παραμύθι», συμπληρώνει η δασκάλα.
ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ
«Οι άνθρωποι στην Ψέριμο που επιμένουν σε αξίες, σε ιδανικά και έναν τρόπο ζωής βγαλμένο από παραμύθι μού έδωσαν δύναμη»
Μάθημα στο τηλεσχολείο
ΚΙ ΟΜΩΣ, το σχολείο δεν πρόκειται να κλείσει. Η Νομαρχία Δωδεκανήσου σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου ανέλαβαν μια πρωτοβουλία ούτως ώστε να λειτουργήσει ένα τηλεσχολείο στην Ψέριμο, όπου θα μπορέσουν να παρακολουθούν μαθήματα μέσω Τηλεματικής η Άννα Μαύρου μαζί με τα έξι μεγαλύτερα αδέλφια της που δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στο Γυμνάσιο. «Θα εφαρμόσουμε ένα πιλοτικό πρόγραμμα όπου καθηγητές από τη Ρόδο θα κάνουν μάθημα, που μέσω κυκλώματος θα φτάνει ζωντανά στην Ψέριμο», λέει ο καθηγητής Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Αιγαίου κ. Κώστας Τσολακίδης, ο οποίος μαζί με την έπαρχο Καλύμνου- Λέρου κ. Χρυσούλα Σιφουνιού μετέβη την περασμένη εβδομάδα στην Ψέριμο για να εξετάσουν από κοινού τις δυνατότητες εγκατάστασης του συστήματος.
Ενθουσιασμός «Η προθυμία που επέδειξαν τα επτά παιδιά της οικογένειας Μαύρου αλλά και άλλοι κάτοικοι της Ψερίμου για να παρακολουθήσουν τα μαθήματα είναι συγκινητική», τόνισε ο κ. Τσολακίδης, ο οποίος παράλληλα υπογράμμισε ότι τα μαθήματα θα είναι απογευματινά ούτως ώστε να μπορούν να τα παρακολουθούν όλοι οι ενδιαφερόμενοι. «Θα ήταν καλό για εμάς να μπορούμε να συνεχίσουμε έστω κι έτσι το σχολείο
. Έχω ακούσει, για παράδειγμα, για το Facebook και θα ήθελα κι εγώ κάποια στιγμή να κάνω κάτι τέτοιο», λέει το 12χρονο κορίτσι. Μάλιστα σύντομα θα γίνει η εγκατάσταση των υπολογιστών στο σχολείο και η εκπαίδευση για τον χειρισμό τους από τους ενδιαφερόμενους. «Είναι μια δύσκολη προσπάθεια και ελπίζουμε να τα καταφέρουμε», υποστηρίζει ο νομάρχης Δωδεκανήσου κ. Γιάννης Μαχαιρίδης, ο οποίος απευθύνθηκε και στο υπουργείο Παιδείας για το εγχείρημα αυτό, αλλά απάντηση δεν πήρε...
πηγή:νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου