"Τα μεσανυχτα ο ανθρωπος που ηθελε να γινει ασκητης ειπε: "Ηρθε η ωρα να παρατησω το σπιτι μου και να παω να βρω το Θεο. Αχ, ποιος με κρατουσε τοσον καιρο μεσα σ'αυτο το ψεμα;" Ο Θεος ψιθυρισε: Εγω. Μα τα αυτια του ανθρωπου ητανε κλειστα. Με ενα μωρο αποκοιμισμενο στην αγκαλια της κειτονταν η γυναικα του και κοιμοταν ησυχη διπλα του στο κρεβατι τους...
Ο ανθρωπος ειπε: "Ποιοι ειστε εσεις που με πλανουσατε τοσον καιρο;" Η φωνη ξαναμιλησε: "Αυτοι ειναι ο Θεος". Μα εκεινος δεν ακουσε. Το μωρο εβγαλε μια φωνη μεσα στον υπνο του και σφιχτηκε πιο κοντα στη μητερα του. Ο Θεος προσταξε: "Στασου ασυλλογιστε, μην αφηνεις το σπιτι σου!". Μα εκεινος δεν ακουσε τιποτε. Ο Θεος αναστεναξε και ειπε θλιμενος: "Γιατι ο δουλος μου με παρατα και πηγαινει αλλου να με γυρεψει;"
Ραμπιτρανάθ Ταγκόρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου