Ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα, τί καθεύδεις ;

Ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα, τί καθεύδεις ; Τό τέλος εγγίζει, καί μέλλεις θορυβείσθαι. Ανάνηψον ουν, ίνα φείσηταί σου Χριστός ὁ Θεός, ὁ πανταχού παρών, καί τά πάντα πληρών.