❝ θεοδέγμων ❞

(δύσκολες λέξεις & φράσεις της υμνογραφίας)

Η λέξη (σύνθετη: θεός + δέγμων < δέχ-ομαι) σημαίνει «αυτός που δέχεται τον Θεό» (δηλ. όχι που τον πιστεύει, αλλά που γίνεται «δοχείο» του).

 

 

 

Στην υμνογραφία απαντά μόνο δύο φορές:

α) ως προσδιορισμός του Παναγίου Τάφου:

(«Τοῦ θεοδέγμονος τάφου, πρὸς τοὺς Ἰουδαίους οἱ φύλακες ἔλεγον. Ὦ τῆς ὑμῶν ματαιόφρονος συμβουλῆς! [...]

β) ως προσδιορισμός της Θεοτόκου

«Χαίροις, Πάναγνε, θεοδέγμων Μαρία»

(το τελευταίο προέρχεται από τις Ιαμβικές προεόρτιες Καταβασίες των Χριστουγέννων, ένα θαυμάσιο ποίημα που αναρτούσαμε σε συνέχειες αυτές τις ημέρες).