Αν οι Άνθρωποι δεν φοβόντουσαν
τόσο πολύ τη γεύση της στάχτης
θα είχαν τη χαρά της αναγέννησης
μέσα τους.
Χρόνια τώρα τυλίγομαι
με την υπέρβαση της μοναχικής
αλήθειας μου για να μη με παγώσει
η σκληρή απαξία των καιρών...
Γεγονός..
Το να νοιώθεις την ομορφιά της απλότητας
του χαμόγελου της Ζωής είναι που σε κανει
να ερωτεύεσαι την Αλήθεια του.
Ζωή γεμάτη Φώτα
δε σημαίνει
και Ζωή γεμάτη
Φως.
Αν δεν σε πονέσει
η σιωπή του βαθύτερου
Θέλω σου
δεν αγκαλιάζεις
κανενα Μπορώ.
Πάντως....
Για όσους αντεχουν
να ακουνε την Ψυχη τους
και να αφουγκράζονται
το συλλαβισμό της
Καρδιας...
το Ταξιδι
δεν έχει Τέλος.
aeriko



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου