Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2025

Έφυγα απ’ τη φτώχεια για την Αμερική… αλλά η καρδιά μου έμεινε στο χωριό.

Στο Στένωμα Ευρυτανίας συναντήσαμε τον κύριο Θανάση Μαντέκα, έναν άνθρωπο που κουβαλά βαθιές πληγές από τον Εμφύλιο και μια ζωή γεμάτη αγώνα, ξενιτιά και αξιοπρέπεια. Ο πατέρας του εκτελέστηκε στη Λαμία. Ο αδερφός του σκοτώθηκε στο Περδικάκι. Ο ίδιος μεγάλωσε ορφανός, έζησε τη φτώχεια, την προσφυγιά και τελικά μετανάστευσε στην Αμερική όπου δημιούργησε μια νέα ζωή.  

Κάθε φορά που επιστρέφει στην Ελλάδα, ανάβει το καντήλι του αδερφού του και μιλά «δύο λόγια» μαζί του. Μια σπάνια εξομολόγηση για τη μνήμη, την αγάπη, τη μητέρα, τον αγώνα της ζωής και τις πληγές ενός πολέμου που ακόμη πονά. ✦ Ένα βίντεο βαθιά ανθρώπινο – μια μαρτυρία που δεν πρέπει να ξεχαστεί.

1 σχόλιο:

Άγνωστος είπε...

"Κε Θανάση θέλω να μου πείτε πως ήταν η σκηνή του αποχωρισμού, πού φύγατε τότε στην Αμερική, πως έφευγαν τότε οι ξενιτεμένοι,,"
Κος Θανάσης : "Ήταν ένα μεγάλο τραπέζι, που δεν μαζεύτηκε ποτέ..."

Αυτός είναι ο πολιτισμός - Ελληνισμός των ξενιτεμένων, ένα μεγάλο τραπέζι που δεν μαζεύεται, δεν ξεστρώνει, ποτέ... που στο κέντρο του το Πανάγιο Σώμα και το Πανακήρατο Αίμα του Δεσπότη μας Ιησού Χριστού που τρέφει τους απανταχού πεινασμένους Έλληνες, όπου γης.