Μια σιωπή γεμάτη παρουσία, ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη, που αγγίζει πιο βαθιά απ’ ό,τι μπορούν να φτάσουν οι λέξεις. Εκεί, όπου τα χείλη σωπαίνουν, η καρδιά αρχίζει να προσεύχεται.
Η αληθινή αγάπη δεν χρειάζεται εξηγήσεις. Φανερώνεται στο βλέμμα που συγχωρεί, στη σιωπή που αγκαλιάζει τον πόνο του άλλου, στην παρουσία που δεν εγκαταλείπει. Όπως ο Χριστός μπροστά στον ανθρώπινο πόνο πολλές φορές δεν μίλησε, αλλά στάθηκε. Και αυτή η στάση έγινε σωτηρία.
Ας μάθουμε κι εμείς να σωπαίνουμε όταν χρειάζεται όχι από αδιαφορία, αλλά από αγάπη. Να αφήνουμε την καρδιά να μιλά εκεί όπου οι λέξεις φτωχαίνουν. Γιατί μέσα στη σιωπή γεννιέται η αλήθεια, και μέσα στο βλέμμα της αγάπης κατοικεί ο ίδιος ο Θεός.
Ιεραποστολή στην Επισκοπή Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου