Αύριο ξεκινά η νηστεία των Χριστουγέννων. Είναι μια ελαφρά νηστεία, τρώμε ψάρι στο μεγαλύτερο διάστημα της. Ουσιαστικά είναι μια αποχή από βαριά και χορταστικά γεύματα και τροφές για να υποβοηθηθούμε στην πραγματική νηστεία, την πνευματική, η οποία είναι η στέρηση από την αμαρτία και η μετάνοια μέσα από έργα αγάπης και όχι καθήκοντος.
Κάθε φορά μας δίνεται μια ευκαιρία να στερηθούμε τις συνήθειες μας, περιλαμβανομένης και της τροφής για να χαρίσουμε αυτά που θα χρησιμοποιούσαμε σε αυτούς που στερούνται.
Και αδειάζοντας από ανάγκες και κυρίως την ανάγκη ικανοποίησης του εαυτού μας να αδειάσουμε ολόκληροι προς τους άλλους, όπως Εκείνος άδειασε( εκενώθη) στην ανθρώπινη φύση για χάρη όλων μας. Και γνώρισε την αδοξία και την ασχήμια για να μας δοξάσει και να μας ωραιώσει. Την στέρηση για να μας πλουτίσει. Τον θάνατο να μας ζωώσει.
***
Πολλοί , σχεδόν όλοι, κατά τις νηστείες, κλεινόμαστε στο καβούκι μας για να μην μιανθούμε από τις αμαρτίες των άλλων και να διασφαλίσουμε την "νηπτική" μας ησυχία και να μείνουμε καθαροί από τον κόσμο και τους πειρασμούς του. Φοβόμαστε να ασχοληθούμε με τον 'αλλο ο οποίος είναι "σεσημασμένος" στην αμαρτία, να μην χαλάσει το καλό θρησκευτικό μας προφίλ προς τα έξω, ιδιαίτερα σε μέρες σαρακοστής, κατά τις οποίες μας έχουν βάλει στο μικροσκόπιο ως ανθρώπους της εκκλησίας "δικοί και ξένοι". Όταν έχουμε δηλ. ο ένας από τον άλλο απαιτήσεις καθαρότητας και ομολογίας πως ανήκουμε σε έναν ξεχωριστό κύκλο και μέσα σε αυτόν περιοριζόμαστε και όχι παραέξω και υπολογίζουμε την γνώμη των ομοίων μας . Φοβόμαστε μην χαλάσει η κατάνυξη μας και το ωραίο κλίμα των εορτών, όταν έρθουμε αντιμέτωποι με τις πληγές που ανοίγει το Κακό στον κόσμο.Ίσως συμπονέσουμε για την "κατάρα" του τον πονεμένο και τον φτωχό και ρίξουμε από μακρυά ψιχίο καλού λόγου και ελεημοσύνης, για να καθησυχάσουμε την συνείδηση μας και να πούμε πώς κάναμε έλεος.Όλα με τον νόμο και την τάξη των πραγμάτων, με τέτοιον ύπουλο τρόπο ορθά πού καταφέρνουμε να ζούμε απομονωμένοι στην δικαίωση μας και πάντα σωστοί και ξένοιαστοι.
Η νηστεία όμως απαιτεί κοινωνικότητα, μεταδοτικότητα, ευσπλαχνία, ενδιαφέρον, αγάπη για να λάβει ουσία.Απαιτεί να ασχοληθούμε με τον αδελφό μας. Η ελεημοσύνη καταπραΰνει τα πάθη μας. Το νοιάξιμο που έχουμε ο ένας για τον άλλο θεραπεύει τους φόβους και τις δικές μας πληγές. Η αγάπη μας για τον άλλο έλκει την αγάπη του Θεού.Στην νηστεία ουσιαστικά εμείς είμαστε στην θέση του πληγωμένου πού έπεσε στους ληστές και έχουμε ανάγκη.Δεν είμαστε σε πλεονέκτημα αλλά σε επαιτεία ελέους. Να μην υπερηφανεύομαστε λοιπόν ανόητα λες και θεραπευθήκαμε ήδη. Ζούμε στην κοινωνία της εκκλησίας. Δεν μπορούμε να αγιάσουμε μόνοι μας. Πως θα προσέλθουμε στην θεια Κοινωνία όταν μένουμε οι ίδιοι α-κοινώνητοι; Η νηστεία αυτή έχει έναν στόχο. Να φτάσουμε αγνοί και έτοιμοι μπροστά στην φάτνη στην οποία ταπεινώθηκε ο ίδιος ο Θεός και να λάβουμε από κει την τρυφή της Εδέμ την οποία χάσαμε και χάνουμε κάθε μέρα.Αν είμαστε ήδη χορτάτοι με τύπους και σκιές δεν έχουμε να ωφεληθούμε τίποτα.Αν χάσουμε την πείνα για τον Θεό, θα πεθάνουμε άδειοι και κενοί γιατί δεν θα μας δοθεί και η Τροφή. Θα μας προλάβουν οι σαμαρείτες και θα προπορευτούν από εμάς "οι τελώναι και αι πόρναι".
***
Για εκατομμύρια ανθρώπους η νηστεία από τροφές δεν είναι επιλογή, ούτε εποχιακή συνήθεια, ούτε " ευκαιρία για αποτοξίνωση" ( λόγια χορτάτων ανθρώπων).
Είτε λόγω φτώχειας και λιμού, είτε ασθενείας. Είτε δεν τρώνε τίποτα, είτε τρώνε ό,τι βρούν, όταν και αν το βρουν, είτε μπορούν ή δεν μπορούν να φάνε συγκεκριμένες τροφές.
Να είμαστε ευγνώμονες επειδή μπορούμε να νηστεύουμε και επειδή μπορούμε να καταλύουμε ανά περιόδους. Το πρώτο γεγονός να είναι η ευχαριστία για τα πάντα. Όλα είναι θέμα ευχαριστίας. Η νηστεία από τροφές δεν είναι σπουδαίο κατόρθωμα. Προνόμιο είναι. Μη γκρινιάζετε.
***
Η νηστεία να είναι ψυχοσωματική. Η νηστεία δεν είναι αόριστη και καλοπροαιρετη αποχη από το πονηρό. Είναι και αποχή από την πολυφαγια και κάποιες τροφές. Είσαι γη και ουρανός . Τίμησε ψυχή και σώμα με το να τα καθυποτάσσεις και να τα ελέγχεις και τα δύο.
***
Η νηστεία δεν είναι ατομική επιλογή ή άσκηση. Είναι εκκλησιαστικό γεγονός. Η Εκκλησία μας βγάζει όλους σαν Σώμα σε έξοδο προς την έρημο. Όποιος μένει πίσω αυτονομείται και ουσιαστικά αποκοβεται. Η νηστεία δεν γίνεται για τον Θεό αλλά για εμάς. Φιλοσοφείστε στην καρδία και την πράξη και ωφεληθείτε εσείς οι ίδιοι.
Καλή Σαρακοστή σε όλους!
Με αγάπη Χριστού,
Π.Παντελεήμων Κρουσκος
