Το τρένο του Νοέμβρη ξεκίνησε το ταξίδι του και θα περάσει από την κάθε γειτονιά, από το πιο απομακρυσμένο χωριό, την κάθε πόλη.....
Τρένο καρβουνιάρικο αλλά γεμάτο θύμησες κι εμείς οι επιβάτες με κολλημένα τα πρόσωπά μας στα παράθυρα να κοιτάζουμε τις εικόνες που εναλλάσσονται καθώς κυλά στις ράγες της ζωής.....
Στις γειτονιές να παίζουν τα παιδιά κλέφτες και αστυνόμους με αρχηγό την Αργυρώ, ο καπετάν Ανδρέας θα κινήσει με την ψαρόβαρκα του να βγάλει καλαμάρια, ο Μιχάλης κι ο Μηνάς φαντάροι στην σκοπιά και γύρω τους η ομίχλη του Νοέμβρη να ονειρεύονται και να σιγοτραγουδούν για το τρένο που φεύγει στις 8 ταξίδι για την Κατερίνη.
Ένα ζευγαράκι τραγουδάει αγκαλιασμένο....
έρχεται βροχή έρχεται μπόρα και παγωνιά
στα πόδια μας ζεστή μια θερμοφόρα,
κλείσε τις κουρτίνες και έλα πάρε με αγκαλιά!
Το τρένο του Νοέμβρη να κυλάει στις ράγες όπως και η ζωή και οι εικόνες να αλλάζουν συνεχώς,
θα κάνει μια στάση στο Πολυτεχνείο και οι σκιές κάποιων νέων να κατεβαίνουν στους δρόμους για να θυμηθούν τις μέρες των αγώνων τους και των ονείρων τους,
αυτά τα παιδιά δεν τα έμαθε ποτέ κανείς,
ούτε κι αυτοί όμως το 'θέλαν...
Κάπου σ' ένα ξέφωτο το τρένο θα κάνει μια στάση και εμείς οι επιβάτες θα κοιτάξουμε ψηλά στον ουρανό την βροχή των διαττόντων, τα πεφταστέρια δηλαδή και όχι τους διάττοντες αστέρες της ζωής μας....
Το τρένο φεύγει στις οκτώ και εγώ κοιτάζω πίσω μου τους Νοέμβριους που πέρασαν που είχαν εικόνες εμένα πιτσιρικά, τους γονείς μου, τους φίλους μου, τα παιδιά μου τα εγγόνια μου...
Δεν έχει σημασία αν το τρένο θα φθάσει κάπου,
σημασία έχει όλοι εμείς επιβάτες είμαστε στο τρένο του Νοέμβρη για να απολαύσουμε το ταξίδι!
Καλό μήνα γείτονες και τον άλλον μήνα να είμαστε παρόντες όλοι μας και να μη λείπει κανείς γιατί όπως λέει και ο στίχος όσο κι αν κανείς προσέχει όσο κι αν το κυνηγά δεύτερη ζωή δεν έχει....
Και να μη ξεχνάμε ότι δεν ξοφλήσαμε,
τα όνειρά μας και τα ταξίδια μας δεν θα σβήσουν ποτέ....
θεία Ευτέρπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου