Μια διαφορετική ματιά "στην ίδια τραγωδία"

Μήπως εμείς οι “σωστοί” ορθόδοξοι ξεφύγαμε τελείως;;

Με αφορμή το τελευταίο άρθρο του κ. Δαπέργολα εδω

και το σχόλιο του π. Σάββα Αγιορείτου εδω



θέλω να σου γράψω να  μοιραστώ μερικες σκεψεις

Ο Μητροπολίτης Τυχικός έκανε σοβαρό αντιαιρετικό αγώνα μέσα από τη Μητρόπολη Πάφου, κάτι που φαινόταν καθαρά και στην ιστοσελίδα της Μητροπόλεως. Δεν είμαι Κύπρια, δεν τον γνωρίζω προσωπικά, αλλά τον είδα δύο φορές, όταν χαιρέτησε τον Μητροπολίτη Μόρφου — που ήταν καλεσμένος σε ομιλία στους Παφίτες. Μου έκανε εντύπωση το ταπεινό του ύφος· σε σημείο που, αν δεν έβλεπα τα διακριτικά της αρχιεροσύνης του, θα νόμιζα ότι είναι απλός ιερέας της Μητρόπολης.
Και πρόσεξε τι λέω — μου έκανε εντύπωση και η έλλειψη ευφράδειας του. Όταν έχεις συνηθίσει τον Μόρφου με το τεράστιο χάρισμα λόγου, η απλότητα του Τυχικού σε “ξαφνιάζει”.

Πάω σε δύο ακόμη επισημάνσεις:
Με εντυπωσίασε ότι όλους αυτούς τους μήνες δεν έκανε καμία δήλωση. Ήταν τελείως σιωπηλός — τόσο απέναντι στον Μητροπολίτη Κύπρου (που είναι θρασύς οικουμενιστής), όσο και ως προς την προσφυγή του στο Πατριαρχείο. Ούτε αυτό το διαφήμισε. Σιωπή παντού.

Και βγαίνει από τη συνάντηση, και ο άνθρωπος αυτός τιμά με λόγια που φαίνονται αληθινά τον Πατριάρχη και τη Σύνοδο. Και συμπληρώνει και τη “δύστυχη” δήλωσή του για την αποτείχιση.

Και σε ρωτώ:
Ποιος από εμάς θα έβγαινε από μια τέτοια συνάντηση και θα τους τιμούσε με λόγια;
Εγώ προσωπικά ποτέ. Γιατί δεν ξεγελιέμαι ούτε από τις μήτρες, ούτε από τα ράσα τους, ούτε από τα ψεύτικα χαμόγελά τους. Ούτε καν θα πήγαινα σε προσφυγή στο Πατριαρχείο — που βρίσκεται στα χέρια μασόνων και Αμερικανών, προωθεί ξεδιάντροπα τόσα χρόνια τον Οικουμενισμό, χειροτονεί τους αχειροτόνητους της Ουκρανίας και έχει “βαμμένα” τα χέρια του με αίμα. Κι όμως έχουν το θράσος να το παίζουν Ορθόδοξοι. Ούτε στο διαδίκτυο δεν θέλω να βλέπω τα πρόσωπά τους, γιατί και μόνο από αυτά φαίνεται τι δαιμονικές επιδράσεις κουβαλούν.

Κι όμως — ο Μητροπολίτης Τυχικός τίμησε με τη σιωπή και τον απλό του λόγο την Ιεραρχία της Κύπρου και του Πατριαρχείου. Δεν έχει ρητορικές  ικανότητες αυτός ο άνθρωπος και ούτε θέλει να το “παίξει” ομολογητής τη πίστεως όπως το “παίζουμε” όλοι μας. Θέλει απλά να γυρίσει στην μητροπόλη του στην οποία τον τοποθέτησε ο Χριστός.

Και σε ρωτώ:
Τι έχει ο Μητροπολίτης Τυχικός που δεν έχουμε εμείς;
Ο Τυχικός έχει Ταπείνωση και Αγνότητα.

Γιατί, για να σεβαστείς με πράξεις και λόγια αυτούς τους “λυκοποιμένες”, σημαίνει πως δεν τους βλέπεις έτσι — αλλά ως αρχιερείς που έχουν εξουσία δοσμένη από τον Χριστό. Ο Τυχικός δεν έχει τα μάτια τα δικά μας, που έχουν θολώσει από την αντιπάθεια για την αντιορθόδοξη πολεμική τους. Ο Τυχικός έχει καθαρότητα· γι’ αυτό και μπορεί να ταπεινώνεται και να εξευτελίζεται ενώπιόν τους, χωρίς να χάνει τη Χάρη.

Ο Τυχικός είναι έτη φωτός μπροστά από εμάς.
Κι εμείς, αντί να το δούμε αυτό, καθόμαστε και καταδικάζουμε έναν ταπεινό Ιεράρχη που έχει κάνει το 99% σωστά και ορθοδοξότατα, μόνο και μόνο για το 1% — την άτυχη δήλωσή του για την αποτείχιση.

Ο Τυχικός είναι ο πραγματικά εκκλησιαστικός ορθόδοξος άνθρωπος. Δεν μπορούμε να τον φτάσουμε, ας μην τον κατακρίνουμε.

 

Φιλικά

Μαρία