ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕΣ…

 

Ἡ πατρίδα μας πέρασε ἀπό μεγάλες δοκιμασίες τά τελευταῖα 15 χρόνια:

- Μνημόνια - Δανειακές

- Δημοψήφισμα 2015

- Μακεδονική προδοσία

- Ψευτοπανδημία κόβιντ

- Ἔγκλημα Τεμπῶν

Στήν πρώτη κλονίστηκε ἡ εὐζωία μας, ἡ στερεωμένη προσδοκία γιά διαρκή ἄνοδο τοῦ βιοτικοῦ μας ἐπιπέδου, μαζί καί ἡ ἐθνοκρατική μας αὐτοεικόνα πού εἶδε τόν ἔλεγχο τῶν ξένων νά ἐπανέρχεται στό προσκήνιο, λές καί ἤμασταν στόν 19ο αἰώνα.

Στήν δεύτερη ἐπιβεβαιώθηκαν οἱ ὑποψίες πώς καί ἡ «Ἀριστερά» δέν εἶναι κάποια ἐναλλακτική ἀλλά ἕνα συμπλήρωμα τοῦ καθεστωτικοῦ πολιτεύματος, στό ὁποῖο ἡ λαϊκή κυριαρχία ἦταν ἕνα κούφιο σύνθημα.

Στήν τρίτη ζήσαμε τήν προδοσία τῶν ἐθνικῶν μας δικαίων στήν ὑπόθεση τοῦ σκοπιανοῦ κράτους, μιά προδοσία χάριν τοῦ ΝΑΤΟ πού τό τότε ἄθυρμα τοῦ Μαξίμου παρουσίασε ὡς συνέχεια μιᾶς ἀριστερῆς πολιτικῆς, ἐξ οὗ καί ἡ συνάντηση στίς Πρέσπες.

Στήν τέταρτη τό διεθνές καθεστώς μᾶς ἔδειξε τά δόντια του: μπορεῖ νά μᾶς ἐπιβάλει ἕναν ὁλοκληρωτισμό χωρίς ἱστορικό προηγούμενο καί νά μήν κουνηθεῖ φῦλλο, οὔτε συνταγματικό, οὔτε ἐπιστημονικό, οὔτε πολιτικοκοινωνικό, οὔτε ἐκκλησιαστικό.

Στήν πέμπτη τό ντόπιο σύστημα ἀπέδειξε ὅτι μπορεῖ καί λειτουργεῖ πολύ ἀποτελεσματικά ὅταν κινδυνεύει ἀλλά τό κάνει μέ ὅρους καί μέσα Μαφίας. Δέν κατάφερε ἀκόμα νά σβήσει ὅλες τίς ἀποδείξεις τῆς ἐνοχῆς του, χάρη σέ κάποιους ἀνθιστάμενους γονεῖς.

Ἔτσι, μέσα σέ μιάμιση δεκαετία ζήσαμε τήν κατάρρευση κάθε βεβαιότητας σέ οἰκονομικό, πολιτικό, ἐθνικό καί δικαιωματικό ἐπίπεδο. Ὅ,τι συγκροτεῖ τόν ἄνθρωπο καί τόν κοινωνικό του βίο ἔγινε συντρίμμια στήν Ἑλλάδα τοῦ 21ου αἰώνα.

Κι ἄς μήν ξεχνᾶμε σέ ποιόν πολίτη καί σέ ποιάν χώρα ἀναφερόμασταν ἤδη πρίν τήν κρίση τοῦ 2010. Οἱ περίοδοι Ἀνδρέα Παπανδρέου καί Κώστα Καραμανλῆ πού διεκδίκησαν καί τούς μεγαλύτερους βαθμούς ἐλευθερίας ἔσβησαν στά χρέη καί στά σκάνδαλα, ἐνῶ ἡ διαπλοκή πού στήθηκε γιγαντώθηκε στίς σημιτομητσοτακικές θητεῖες τύπου Καλιγούλα. Σήμερα πιά ἡ διαφθορά ἔχει σαπίσει τό μεγαλύτερο μέρος τοῦ κοινωνικοῦ σώματος καί ἡ χώρα πέρασε σέ καθεστώς ἀποικίας. Δέν ὑπάρχει κανένας δείκτης πού νά προοιωνίζεται κάποιο καλύτερο αὔριο, μέ χειρότερο ὅλων ἐκεῖνον τῆς δημογραφίας. Ἄν σ΄ αὐτά προσθέσει κανείς τήν τουρκική ἀπειλή καί τά εἰσαγόμενα προβλήματα τῆς ΕΕ καί τῆς Δύσης ἐν γένει, συμπληρώνεται μία εἰκόνα μαύρη.

Μέσα στό ζοφερό αὐτό τοπίο ἄναψε ξαφνικά ἕνα μικρό φῶς, αὐτό τοῦ κινήματος τῶν Τεμπῶν. Στό πρόσωπο τῆς κ. Καρυστιανοῦ ἑκατομμύρια Ἕλληνες ἀναγνώρισαν μιά κανονική, σοβαρή Ἑλληνίδα πού ἀγωνίζεται γιά δικαιοσύνη κόντρα στούς (παρα)κρατικούς μηχανισμούς. Μπορεῖ αὐτό τό φωτάκι νά δυναμώσει καί νά σκορπίσει τά σκότη; Νά, ἐνδεχομένως, τό μοναδικό πεδίο ὅπου μπορεῖ νά ἐπενδυθεῖ μιά πολιτική προσπάθεια πού θά εἶχε νόημα καί μή μηδενικές πιθανότητες εὐόδωσης.

 

Κώστας Καραΐσκος