«Το ελληνικό κράτος εχθρός του Ελληνισμού,δεν έχουμε καν φιλέλληνες εντός της χώρας»!

 «Η άλλη Ελλάδα» συνηθίζουμε να λέμε ,μιλώντας για τον ελληνισμό που ζει σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Πόσο ασχολείται η πατρίδα με αυτόν τον ελληνισμό είναι γνωστό…Υπάρχουν ευτυχώς οι μεμονωμένες περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν κατανοήσει τη σημασία του και παλεύουν ,συνήθως μόνοι τους, χωρίς βοήθεια για να συνεχίσει να υπάρχει αυτή η «άλλη Ελλάδα». Ένας απ’ αυτούς είναι ο Στέλιος Ελληνιάδης, Κωνσταντινουπολίτης μουσικός παραγωγός, μάνατζερ, συγγραφέας, κινηματογραφιστής και δημοσιογράφος μιλά για τον Ελληνισμό, το τεράστιο όπλο που διαθέτει η Ελλάδα. Όπλο που το έχουμε απενεργοποιήσει. Γιατί; 0 «Μα γιατί δεν έχουμε καν φιλέλληνες εντός της χώρας», απαντά αφοπλιστικά ο Στέλιος Ελληνιάδης. «Το ελληνικό κράτος δεν είναι φίλος του Ελληνισμού. Έχουμε στοιχεία εχθρότητας. Το ελληνικό κράτος δεν αναγνωρίζει τους Έλληνες της Μαριούπολης, της Κριμαίας της Ρωσίας! Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να πάρουν βίζα για να έρθουν στην Ελλάδα. Δεν μπορούν να περάσουν την πόρτα του προξενείου… Οι Έλληνες που έφυγαν από αυτές τις περιοχές δεν μπορούσαν να μπουν στη χώρα όπως οι Ουκρανοί ,οι οποίοι έμπαιναν χωρίς διαβατήρια! Οι Έλληνες έπρεπε να έρθουν …ως Ουκρανοί, διαφορετικά χρειάζονταν βίζα», επισημαίνει ο κ. Ελληνιάδης. Κι αυτά είναι τα λιγότερα. Οι Έλληνες αυτών των περιοχών κινδυνεύουν να σκοτωθούν από ελληνικά όπλα που η ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει στην Ουκρανία. «Ο Ελληνισμός της περιοχής έχει εγκαταλειφθεί από το ελληνικό κράτος», λέει. Ο κ. Ελληνιάδης μας θυμίζει τι αντιμετώπισαν οι Κωνσταντινοπουλίτες που ήρθαν στην πατρίδα. Και ο ίδιος αναγκαζόταν να πηγαίνει κάθε έξι μήνες στο αλλοδαπών για να ανανεώνει την άδεια παραμονής! Τι απέμεινε στην Κωνσταντινούπολη είναι γνωστό όπως και το ενδιαφέρον του ελληνικού κράτους. Ο κ. Ελληνιάδης μιλά για τη σημερινή Ελλάδα που είναι πλέον «ένα κράτος χωρίς καμία φιλοδοξία» . Ένα κράτος με μια ιστορία υποταγής από τους Βαυαρούς, στους Βρετανούς και από εκεί στους Αμερικανούς. «Η Ελλάδα είναι μια χώρα χωρίς όραμα …Γι΄ αυτό φεύγουν τα νέα παιδιά στο εξωτερικό, δεν φεύγουν μόνο για να βρουν δουλειά…Ο Ελληνισμός δεν λήφθηκε ποτέ υπ’ όψιν. Από το 1919 που ο Βενιζέλος έστειλε στρατό στην Κριμαία , μετά στην Μικρά Ασία και στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι και σήμερα», λέει ο κ.Ελληνιάδης.