Σαν σήμερα ,ο Παύλος Μελάς ,μεταβαίνει στα ιερά σκηνώματα των ηρώων του έθνους

"Τον Σταυρό μου να τον δώσεις στην γυναίκα μου, και το όπλο μου στον γιό μου, και να τους πεις ότι το καθήκον μου το έκανα...''

(Παύλος Μελάς, 13 Οκτωβρίου 1904)
 
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!!

« Ο Μελάς… με τη σπίθα που άναψε στον καθένα, πολλοί που ήταν τυφλοί ως τότε, είδαν».

~Ίων Δραγούμης~

Ήταν μια μέρα όπως η σημερινή, πριν 121 χρόνια.
Στις 13 Οκτωβρίου 1904, ο Παύλος Μελάς, το σύμβολο του Μακεδονικού Αγώνα, έπεφτε νεκρός από τουρκικό βόλι στη Στάτιστα Καστοριάς, το σημερινό Μελά.

Ο Παύλος Μελάς γεννήθηκε το 1870 στη Μασσαλία, από γονείς ηπειρωτικής καταγωγής. Υπηρέτησε ως Αξιωματικός του Πυροβολικού και ήταν γαμπρός του Ίωνος Δραγούμη. Μετά τη συμμετοχή του στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, μπήκε για πρώτη φορά στη Μακεδονία τον Φεβρουάριο του 1904, μαζί με τους Κοντούλη, Παππούλα και Κολοκοτρώνη. Τον Ιούλιο επέστρεψε ως δήθεν ζωέμπορος, με το όνομα Πέτρος Δέδες. Την τρίτη και τελευταία φορά, πέρασε τα σύνορα κοντά στην Κοζάνη στις 28 Αυγούστου 1904, με σώμα 35 ανδρών, ως καπετάν Μίκης Ζέζας σύνθεση των ονομάτων των παιδιών του.

Θα μπορούσε να παραμείνει κοντά στη σύζυγο και τα παιδιά του, να ζήσει ήσυχα και να ακολουθήσει μια λαμπρή στρατιωτική καριέρα. Δεν το έκανε. Το επέλεξε γιατί είχε ιδανικά. Το επέλεξε γιατί ήθελε να αγωνισθεί για αυτά. Το επέλεξε γιατί αγαπούσε τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!! Το επέλεξε γιατί ήταν ΕΛΛΗΝΑΣ!!!

Σήμερα, πάνω από έναν αιώνα μετά, η θυσία του Παύλου Μελά εξακολουθεί να μας κοιτάζει κατάματα. Εκείνος δεν δίστασε να αφήσει την οικογένεια, την καριέρα και την ασφάλεια του για να υπερασπιστεί την Μακεδονία. Και εμείς;

Μόλις πριν λίγα χρόνια το όνομα Μακεδονία ξεπουλήθηκε στα Σκόπια από μια προδοτική κυβέρνηση, αγνοώντας στην πράξη τους αγώνες και τις θυσίες των ηρώων μας. Η γενναιότητα όμως και η αυτοθυσία του Παύλου Μελά δεν ήταν μάταιη αλλά θα μας υπενθυμίζει συνεχώς ότι η πατρίδα δεν είναι ιδιοκτησία των ισχυρών ούτε πεδίο πολιτικών παιγνίων.

Απέναντι σε αυτήν την θυσία, νιώθουμε πόσο λίγοι είμαστε. Λίγοι για να σταθούμε στο ύψος των ηρώων, λίγοι για να υπερασπιστούμε το όνομα και την τιμή της Μακεδονίας. Αλλά η Ιστορία δεν σβήνει, η μνήμη δεν ξεπουλιέται, και η Μακεδονία παραμένει ελληνική, γιατί την κράτησαν ζωντανή οι ήρωες και το αίμα τους.

Αιωνία του η μνήμη
Ας γίνει παράδειγμα για όλους μας!