Ἡ Ἑλληνική Γλῶσσα εἶναι ἐθνικόν κεφάλαιον καί κριτήριον ἐθνικῆς ζωντάνιας. Πτωχή γλῶσσα, πτωχόν καί ρακένδυτον Ἔθνος.

 

 

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος Κοτσώνης, Προηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, Σοχοῦ Λαγκαδᾶ.

...Ἡ Ἁγία μας Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀνέκαθεν ἀπετέλεσε καί ἀποτελεῖ μέχρι σήμερον τήν Κιβωτόν τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως, τῆς Ἱερᾶς Κληρονομίας τῆς Πίστεώς μας. Παραλλήλως, ὅμως, ἡ Ἐκκλησίας ὑπῆρξεν καί ἡ Κιβωτός τῆς γλωσσικῆς μας Παραδόσεως.

...Εἶναι, ὄντως, ἔργον τῆς Θείας Προνοίας καί Θείας Οἰκονομίας τό πῶς συνεδυάσθη τό κάλλος τοῦ «φθέγματος» τοῦ ἑλληνικοῦ λόγου μέ τά βάθη τοῦ πνεύματος τῆς Ὀρθοδοξίας μας.

... Ἡ γλῶσσα μας ἔχει ὑποστεῖ μαρτύρια εἰς τήν ἐποχήν μας. Εἶναι ὄντως μία νεομάρτυς! Ὅσον ἀφορᾶ τά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά ἔχομεν ἀποκοπεῖ τόσον, ὥστε νά μᾶς φαίνονται ὡς ξένη γλῶσσα.

Μεγάλην εὐθύνην διά τό κατάντημα τῆς καλλιεποῦς Ἑλληνικῆς γλώσσης φέρομεν περισσότερον πάντων ἡμεῖς οἱ ποιμένες, οἱ μοναχοί, οἱ θεολόγοι, οἱ ἐκπαιδευτικοί, οἱ ἀκαδημαϊκοί διδάσκαλοι, οἱ λεγόμενοι ἄνθρωποι τοῦ πνεύματος.

...Ἡ Ἑλληνική Γλῶσσα εἶναι ἐθνικόν κεφάλαιον καί κριτήριον ἐθνικῆς ζωντάνιας. Πτωχή γλῶσσα, πτωχόν καί ρακένδυτον Ἔθνος.

--------------------------------------

Ἀπό τό βιβλίο  ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, σελ. 55-56, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου Κοτσώνη, Προηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, Σοχοῦ Λαγκαδᾶ.

Ἐπιμέλεια ἀντιγραφῆς Φώτιος Μιχαήλ, ἰατρός