Έτυχε πολλές φορές νά πάω στό κελί του καί νά μιλήσουμε.
Έζησε περίπου 70 χρόνια στό Άγιο Όρος χωρίς νά βγεί ποτέ έξω.
Είχε πεί κάποτε ό Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης για τόν Γέροντα Γεδεών :
Όταν είχα ακόμη τά γεροντάκια καί τά διακονούσα, λίγο πιό πάνω από τό κελί μας, ήταν ένας Γέροντας, ό πατήρ Γεδεών (Κύπριος τήν καταγωγή) ό οποίος όταν «κοιμήθηκε» ό Γέροντάς του, έμεινε μόνος του.

Έκανε τά καθήκοντά του, καί επειδή ήταν «λεπτός άνθρωπος» δέν ήθελε νά έρχεται στό κελί μας, χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο καί νά μάς απασχολεί. Ένα απόγευμα, ακούω κάποιον νά χτυπάει έναν τενεκέ μέ ένα ξύλο.
Βγαίνοντας, βλέπω αυτόν το Γέροντα έξω από τό κελί του καί τού λέω:
«Γέροντα, θες κάτι;».
Καί μού απαντά:
«Αυτό πού θέλω, τώρα δέν μπορείς νά τό καταλάβεις. Αργότερα θά τό καταλάβεις».
Όταν «κοιμήθηκαν» όλοι οί πατέρες καί ζούσα μόνος μου, τότε κατάλαβα γιατί χτυπούσε τόν τενεκέ ό Γέρο- Γεδεών. Ήθελε νά ακούσει μία ανθρώπινη φωνή. Καί αυτό ήταν μία παρηγοριά.
Ένα απόγευμα, βγήκα έξω καί του φώναξα:
«Εεε! Πάτερ Γεδεών!»
Καί μού λέει:
«Ορίστε Γέροντα!»
«Τώρα κατάλαβα γιατί χτυπούσες τόν τενεκέ».
Αιωνία του ή μνήμη.
Τήν Ευχή Του Νά Έχουμε
Μ.Σ.
