Τετάρτη 27 Αυγούστου 2025

Σχέδια Τραμπ και Κένεντι για απόσυρση των εμβολίων COVID πυροδοτούν θύελλα αντιδράσεων απο το καλοταϊσμένο ιατρικό κατεστημένο των φαρμακευτικών εταιρειών

 Η αμερικανική πολιτική σκηνή βρίσκεται ξανά στο κατώφλι μιας κολοσσιαίας ανατροπής. Το ζήτημα δεν είναι πλέον αν θα συζητηθεί η ασφάλεια των εμβολίων κατά του COVID-19· αυτό έχει ήδη συμβεί. Το πραγματικό ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση Τραμπ, με υπουργό Υγείας τον Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, θα κάνει το τολμηρό βήμα της πλήρους απόσυρσης των σκευασμάτων από την αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών. Όσα μέχρι πριν λίγα χρόνια έμοιαζαν αδιανόητα, σήμερα τίθενται ανοικτά στο τραπέζι της εξουσίας, πυροδοτώντας ένα νέο, πιο βαθύ ρήγμα ανάμεσα στην επιστημονική ορθοδοξία και τη λαϊκή δυσπιστία.

Η είδηση πως ο Βρετανός καρδιολόγος Ασίμ Μαλοτρα, στενός συνεργάτης του Κένεντι, μίλησε για «απόσυρση εντός μηνών», δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Εδώ και δύο χρόνια, η συζήτηση γύρω από τις παρενέργειες των mRNA εμβολίων είχε πάρει διαστάσεις που κανένας μηχανισμός λογοκρισίας δεν μπορούσε πλέον να αποσιωπήσει. Στις ΗΠΑ και διεθνώς, όλο και περισσότερες μελέτες, έστω και αν λοιδορήθηκαν από την κατεστημένη ιατρική κοινότητα, αποκάλυπταν στατιστικά ανησυχητικές συσχετίσεις: αύξηση περιστατικών μυοκαρδίτιδας, θρομβώσεων, νευρολογικών διαταραχών. Οι επίσημες απαντήσεις περιορίζονταν στο «τα οφέλη υπερτερούν των κινδύνων», αλλά η φράση αυτή άρχισε να ακούγεται όλο και πιο κενή.

Όταν ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ ορίστηκε υπουργός Υγείας από τον Ντόναλντ Τραμπ, η Ουάσινγκτον πάγωσε. Πολλοί θεώρησαν την επιλογή του παράτολμη, άλλοι την είδαν ως επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Όμως, μήνες μετά, αποδεικνύεται ότι ο Κένεντι δεν μπήκε στην κυβέρνηση για να μείνει διακοσμητικός. Με την ακύρωση χρηματοδότησης ύψους 500 εκατομμυρίων δολαρίων για νέα προγράμματα mRNA, με δημόσιες δηλώσεις πως το εμβόλιο COVID είναι «το πιο θανατηφόρο που κατασκευάστηκε ποτέ», και με τον διορισμό ανθρώπων όπως ο Μαλοτρα σε καίριες θέσεις συμβούλων, η ατζέντα είναι πλέον σαφής: το κατεστημένο της φαρμακοβιομηχανίας πρέπει να λογοδοτήσει.

Οι υποστηρικτές της κατάργησης των εμβολίων COVID υπογραμμίζουν τρία βασικά σημεία. Πρώτον, ότι η τεχνολογία mRNA, λανσαρισμένη ως «σωτήρια», πέρασε στην πράξη χωρίς επαρκή μακροχρόνια μελέτη ασφάλειας. Δεύτερον, ότι οι επιπλοκές που αναφέρθηκαν διεθνώς δεν είναι περιθωριακές, αλλά αγγίζουν δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεις, δημιουργώντας βάσιμη ανησυχία. Και τρίτον, ότι η ίδια η πανδημία έχει πλέον εκλείψει ως απειλή: τα νέα στελέχη είναι ηπιότερα, η φυσική ανοσία έχει παγιωθεί στον πληθυσμό, ενώ η θνησιμότητα έχει επανέλθει σε προ-πανδημικά επίπεδα. Με άλλα λόγια, το «εργαλείο» δεν χρειάζεται πια, ενώ το ρίσκο του παραμένει αδιευκρίνιστο.

 
Ο Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ και ο Δρ. Ασίμ Μαλχότρα

Η αντίδραση του κατεστημένου

Δεν θα μπορούσε, βεβαίως, να λείπει η αντίδραση. Εκατοντάδες στελέχη των CDC, NIH και HHS υπέγραψαν επιστολή καταγγέλλοντας τον Κένεντι για «επικίνδυνη παραπληροφόρηση». Όμως, οι φωνές αυτές ηχούν περισσότερο ως κραυγές πανικού παρά ως τεκμηριωμένες επιστημονικές αντεπιχειρηματολογίες. Διότι, αν πράγματι η επιστήμη είναι με το μέρος τους, γιατί να φοβούνται τόσο πολύ την επανεξέταση; Γιατί να μην αφήσουν μια διαφανή, ανεξάρτητη διαδικασία να κρίνει; Αντί γι’ αυτό, βλέπουμε επιθέσεις χαρακτήρα, πολιτική δαιμονοποίηση, και προσπάθεια να συνδεθεί η αμφισβήτηση των εμβολίων με τυφλές πράξεις βίας, όπως η πρόσφατη επίθεση στο CDC.

Για τον Ντόναλντ Τραμπ, η υπόθεση αυτή αποτελεί χρυσή πολιτική ευκαιρία. Αν προχωρήσει στην απόσυρση, θα εμφανιστεί ως ο πρόεδρος που «τόλμησε να τα βάλει» με τις Big Pharma και το βαθύ κράτος της δημόσιας υγείας. Θα προσφέρει ένα σαφές αφήγημα στους υποστηρικτές του, που επί χρόνια καταγγέλλουν τη «δικτατορία των ειδικών». Ταυτόχρονα, θα αγγίξει το ένστικτο εκατομμυρίων Αμερικανών γονέων που είδαν τα παιδιά τους να εμβολιάζονται υπό πίεση και σήμερα νιώθουν προδομένοι από το κράτος.

Η απόσυρση στις ΗΠΑ δεν θα περιοριστεί στο εσωτερικό. Θα προκαλέσει σεισμό διεθνώς: στις Βρυξέλλες, όπου οι ηγεσίες υπερασπίστηκαν με νύχια και με δόντια την πολιτική μαζικού εμβολιασμού· στη Γερμανία, όπου η BioNTech έχει μετατραπεί σε «εθνικό καμάρι»· στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και στον ΠΟΥ, που προώθησαν το εμβόλιο ως παγκόσμιο πρότυπο. Αν οι ΗΠΑ γυρίσουν την πλάτη, ολόκληρο το αφήγημα της «επιστημονικής σωτηρίας» καταρρέει.

Ο φόβος του χάους

Οι αντίπαλοι της απόσυρσης προειδοποιούν για χάος: αγωγές δισεκατομμυρίων, κλονισμό της εμπιστοσύνης στην ιατρική, πολιτική πόλωση. Όμως, τι είναι προτιμότερο; Να συνεχίσει η κοινωνία να εμβολιάζει με ένα σκεύασμα που εγείρει σοβαρά ερωτήματα, ή να σταματήσει προσωρινά και να διερευνηθεί σε βάθος; Ο φόβος του χάους δεν είναι επιχείρημα υπέρ της ακινησίας· είναι άλλοθι για συγκάλυψη.

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορική καμπή. Αν ο Τραμπ και ο Κένεντι προχωρήσουν, η απόσυρση των εμβολίων COVID θα σηματοδοτήσει το τέλος μιας εποχής όπου οι φαρμακευτικοί κολοσσοί επέβαλαν χωρίς αντίλογο τις επιλογές τους. Θα αποτελέσει μήνυμα ότι η πολιτική μπορεί να υπερισχύσει της τυφλής τεχνοκρατίας όταν η κοινωνία απαιτεί λογοδοσία.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ιστορία θα είναι σκληρή με όσους αποδείχθηκαν πρόθυμοι να θυσιάσουν τη διαφάνεια στον βωμό του «επιστημονικού πανικού». Η απόσυρση των εμβολίων COVID δεν είναι απλώς τεχνική απόφαση· είναι πράξη πολιτικής δικαιοσύνης. Είναι το πρώτο βήμα για να επανέλθει η εμπιστοσύνη των πολιτών στην ιατρική, για να διαλυθεί το δόγμα της ατιμωρησίας των πολυεθνικών, για να αποκατασταθεί η ελευθερία της επιλογής.

Η στιγμή της αλήθειας πλησιάζει. Και ίσως, μέσα στον φόβο του χάους, να κρύβεται η πρώτη αχτίδα μιας νέας ελευθερίας: της ελευθερίας να μην είμαστε υποχρεωμένοι να πιστεύουμε στα ψέματα.

πηγή

1 σχόλιο:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... μεγάλη επιτυχία...

τὸ αὐτονόητο...


πὼς ϕανερώνονται,
τὶ πρᾶμα εἶναι
οἱ δομές ἐξουσίας

μαζί καὶ οἱ... ἔνθεν καὶ ἔνθεν
μνηστῆρες της...

(οἱ λατρεμένες οἱ θεότητες
τῶν... κάποτε λαῶν,
καθῶς ἀϕέθηκαν καὶ γίναν,
τάχα... πολῖτες, μὰ στὴν πραγματικότητα μᾶζες,
ἔξυπνα -δόλια-
κατευθυνόμενες )

καὶ καθῶς ϕαίνεται
κάπως ἔτσι (κι ἐνίοτε
λίγο γιουβέτσι)

θὰ τὸ... τσουλήσουμε...

ἀϕοῦ λύση δὲν βρίσκεται
ἀ ν θ ρ ω π ί ν ω ς

καὶ τὸν Θεό,

οἱ ταλαίπωροι
τὸν ἔχουμε... γιὰ λίγο μόνο
καὶ γιὰ γαρνιτοῦρα (κι ἅμα...)

καὶ... κάποιος θα συρθεῖ ...

ἔχοντας πιά βρεθεῖ
μὲ τὴν πλᾶτη στὸν τοῖχο,
νὰ βάλει μιά ϕωτια
(τὸν σπρώχνουν...
κάπως... διακριτικά
πρός τὸ παρόν,
μὰ σταθερά καὶ αὐξανόμενα )

ποὺ μὲ τὶς τόσες τὶς συκομορέες
τὶς ἀποξηρανθεῖσες
καὶ μὲ τοὺς ἄνεμους τόσης ὁργῆς (συμπυκνωμένης, ἀπ'τὰ ἀδιέξοδα)

πολλά θὰ κάψει

καὶ μόνο τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ θὰ τὴν περιορίσει (στ'ἀπαραίτητα)

ὅπως ἐκεῖνο τὸ θανατικό

ποὺ ξεκίνησε
ὅταν μὲ μιάν ἀπογραϕή
τοῦ λαοῦ του, ὁ Δαυΐδ,
θέλησε νὰ... μετρήσει

τὴν... δύναμή του...


μὰ... ξέχασε πὼς δύναμή του

ἦταν ὁ Θεός... !



(ἐμεῖς μετρᾶμε τὶς μπελλάρες
καὶ τὰ €ϕ-16 μας, κι ἀν θά 'χουμε
γιά σύμμαχό μας,

κάποιον ἀπ' τοὺς μεγάλους

Θεομάχους...)