Έβρεξε δω λιγάκι.
Δοκιμαστικά, σαν έλεγχος
αν λειτουργούν καλά οι πτώσεις.
Όπως χτυπάνε κάθε τόσο ξαφνικά οι σειρήνες δοκιμαστικά,
αν λειτουργεί καλά ο τρόμος
του πολέμου.
Ελάχιστη βροχή,
ίσα που την πλατάγισε
στο στόμα του το χώμα τη σταγόνα
- καθώς δοκιμαστής κρασιών -
μόλις που πρόλαβε
η υγρόεσσα ευωδιά παραπονιάρα
να τριφτεί πάνω στα περιβόλια.
Δέναν οι παραθεριστές
στις σχάρες των αυτοκινήτων
την Αθήνα,
μαρσάραν τις βαλίτσες τους
και φεύγαν.
Πέθαιναν από τη ζήλια τους
τα σπίτια
κοιτώντας τα τροχόσπιτα
στην Εθνική Οδό του Σεπτεμβρίου.
Απ' τ' ανοικτά παραθυράκια τους,
μικρά όσο ένα σάντουιτς ματιάς,
κουρτινάκια φτερακίζαν
κατά έξω,
νάιλον γλάροι εμπριμέ, δεμένοι.
Λοξά στημένη
νανούριζε τα τέλια της
μιά κιθάρα ηλιοκαμένη......
Κάτι θα την πονέσει
απόψε τη βραδιά
γι αυτό το "προς το τέλος".
Αν έχει ξαστεριά θα πιεί
κανένα παυσίπονο αστέρι.
Εγώ θα μείνω ακόμα λίγο.
Μήπως και ξαναβρέξει.
Να σε ξεπλύνω λίγο.
Είσαι μες στην αλμύρα
και τ' αλάτια
από τότε που ήμουνα θάλασσα.
Κική Δημουλά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου