Γράφει ο Κωνσταντίνος Βαθιώτης
Το κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα των δύο αυτών τρόπων επιτήρησης είναι το εξής:
Ο επιτηρούμενος παρακολουθείται από τον επιτηρητή του, αλλά ο επιτηρητής μένει πάντοτε α ό ρ α τ ο ς.
Η φιλοσοφία της α θ έ α τ η ς επιτήρησης ανάγεται στον Βρετανό νομικό Τζέρεμυ Μπένθαμ (Jeremy Bentham, 1748-1832), ο οποίος είναι ξακουστός για τον πρωτοποριακό τύπο φυλακής που είχε σχεδιάσει, το λεγόμενο «Π α ν ο π τ ι κ ό ν».
ΜΙΣΕΛ ΦΟΥΚΩ
«Με τον πανοπτισμό, έχουμε την πειθαρχία-μηχανισμό: ένα λειτουργικό σύστημα που βελτιώνει την άσκηση της εξουσίας, καθιστώντας την ταχύτερη, ελαφρότερη, αποτελεσματικότερη – ένα σχέδιο έντεχνων και αθόρυβων καταναγκασμών που προορίζεται για μια μελλούμενη κοινωνία».
Αναφερόμενος λίγο παρακάτω στην αστυνομική εξουσία που πρέπει να έχει ως αντικείμενο «τα πάντα», ο Φουκώ κάνει μια σύνοψη που προκαλεί ανατριχίλα στους κατοίκους της σημερινής μ η τ σ ο τ α κ ι κ ή ς Ωκεανίας, οι οποίοι που σε πολύ λίγο θα επιτηρούνται από ένα εξελιγμένο πανοπτικό, βασισμένο στις κάμερες και στον Προσωπικό Αριθμό:
«για να ασκηθεί, η εξουσία αυτή πρέπει να αποκτήσει το όργανο για μια μόνιμη, εξαντλητική, πανταχού παρούσα επιτήρηση, ικανή να τα καταστήσει ό λ α ορατά, με τον όρο όμως να γίνει η ίδια αόρατη. Η επιτήρηση πρέπει να μοιάζει μ’ ένα βλέμμα χωρίς πρόσωπο, που μετατρέπει ολόκληρο το κοινωνικό σώμα σε πεδίο επόπτευσης:
χ ι λ ι ά δ ε ς μάτια τοποθετημένα π α ν τ ο ύ, έλεγχος α ε ι κ ί ν η τ ο ς και πάντα ά γ ρ υ π ν ο ς…».
(«Επιτήρηση και τιμωρία. Η γέννηση της φυλακής», 1976)
ΤΖΩΡΤΖ ΟΡΓΟΥΕΛ
Στην οργουελική Ωκεανία δεσπόζει ο λεγόμενος «Μεγάλος Αδελφός», που παρακολουθεί αδιαλείπτως τους πάντες (αλλά κανείς δεν έχει αντικρίσει το πρόσωπό του).
Η δυστοπική κυβέρνηση του «1984» ενδιαφέρεται αποκλειστικά να διατηρηθεί στην εξουσία, καλλιεργώντας ένα συνεχές πολεμικό κλίμα και μια κατάσταση μόνιμης φτώχειας, ώστε οι πολίτες να πασχίζουν καθημερινά για την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών τους και έτσι να μην έχουν χρόνο και διάθεση να προβληματισθούν για την μορφή της κοινωνίας μέσα στην οποία ζουν.
Αυτό ακριβώς δεν συμβαίνει και στην μητσοτακική Ωκεανία, όπου προπαγανδίζεται συστηματικά ο «π ό λ ε μ ο ς κατά της α κ ρ ί β ε ι α ς»;
ΝΤΕΤΛΕΦ ΝΟΓΚΑΛΑ (Detlef Nogala, Γερμανός εγκληματολόγος, Δρ Νομικής)
Κατά το τελευταίο τέταρτο του περασμένου αιώνα, μέσω τεχνολογικών καινοτομιών, αναπτύχθηκε μια τέτοια υποδομή επιτήρησης, έναντι της οποίας το οργουελικό όραμα του “1984” φαντάζει ως τεχνολογική προεργασία αυτού που πρόκειται να συμβεί στο εγγύς μέλλον.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι, ενώ αντικειμενικά ζούμε σε μια κοινωνία που συναπαρτίζεται από αμέτρητα συστήματα επιτήρησης, τα οποία χρησιμοποιούνται όχι μόνο από το κράτος, αλλά και από οικονομικές επιχειρήσεις και ιδιώτες, το υ π ο κ ε ι μ ε ν ι κ ό αίσθημα επιτήρησης και ελέγχου του πολίτη είναι, κατά τρόπο αξιοπερίεργο, α σ θ ε ν έ ς.
Συνακολούθως, η αντίδραση και η αντίσταση των πολιτών εκφράζεται μόνο περιστασιακώς και κατά τόπους. Η συμπαγής πλειοψηφία φαίνεται πως έχει κάνει κτήμα της το εξής ωχαδερφιστικό σύνθημα:
“Ο Μεγάλος Αδελφός με παρακολουθεί – ε και;”.
(«Ο βάτραχος μέσα στο καυτό νερό», 2001)
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ (καθηγητής Αντεγκληματικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Επισκέπτης Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου και πρώην Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού στην Κυβέρνηση Σαμαρά – ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ; ΞΕΡΕΤΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΙΔΡΥΕΤΕ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙΔΙΑ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΛΟΒΕΡΔΟ;):
«Η ηλεκτρονική επιτήρηση υποδεικνύει σταθερά τη μετάβαση σε μια, υπό α π α λ λ ο τ ρ ί ω σ η, ιδιωτική σφαίρα και στην επιβολή του διαρκούς ελέγχου στην, υπό αμφισβήτηση, δημόσια σφαίρα»
(«Επιτηρούμενη Δημοκρατία», 2009)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Τα δείγματα γραφής της ο ρ γ ο υ ε λ ι κ ή ς κυβέρνησης Μ η τ σ ο τ ά κ η ταιριάζουν τόσο πολύ με τις τεχνικές που περιγράφονται τόσο στο «1984» όσο και σε άλλα επιστημονικά βιβλία και άρθρα, ώστε η ανάγνωσή τους καθίσταται επιβεβλημένη για κάθε Έλληνα πολίτη, ο οποίος δεν θέλει να καταδικάσει τα παιδιά του να ζήσουν σε μια δυστοπική τυραννία διαρκούς παρακολούθησης και, ειδικότερα, ψηφιακής επιτήρησης, όπου κάθε πολίτης αντιμετωπίζεται ως δυνάμει ύποπτος, με το τεκμήριο αθωότητας (in dubio pro reo) να έχει αναποδογυρίσει σε τεκμήριο ενοχής (in dubio contra reum).
Για μεγαλύτερη εμβάθυνση, διαβάστε το αναρτώμενο κείμενο, το οποίο γράφτηκε στο Μόναχο με εξονυχιστικό έλεγχο της σχετικής βιβλιογραφίας.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΣ ΑΦΥΠΝΙΣΘΟΥΜΕ!
ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ!
ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΙΚΗ ΩΚΕΑΝΙΑ!
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΟΜΑΝΙΑΚΗ ΚΤΗΝΩΔΙΑ!
ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ, ΔΙΚΑΣΤΕΣ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ, ΑΝΟΙΞΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΑ ΣΑΣ!
ΟΠΟΙΟΣ ΣΙΩΠΑ, ΣΥΜΠΡΑΤΤΕΙ ΣΤΟΝ ΨΗΦΙΑΚΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου