*«Ἐρήμους περιπολῶν, θριξὶ καμήλου σκεπόμενος».*

 

Ένα υπέροχο τροπάριο από τον Κανόνα της Αποτομής του Τιμίου Προδρόμου, Ιωάννου Μοναχού.

Ωδή ς'

«_Ἐρήμους περιπολῶν,

θριξὶ καμήλου σκεπόμενος,

τὰς μὲν ὡς φωτολαμπές κατῴκεις ἀνάκτορον,

τὰς δὲ ὡς βασίλειον περιφέρων κόσμον,

τῶν παθῶν κατεβασίλευσας_»

(μετάφρ.)

Σε ερήμους περιπλανώμενος,

με τρίχες καμήλου ντυμένος·

τις μεν κατοίκησες ως φωτεινό παλάτι,

τις δε για κόσμημα βασιλικό φορούσες,

και σαν βασιλιάς τα πάθη εξουσίασες.

__________________________

Ο ποιητής Δημήτρης Κοσμόπουλος στη συλλογή "Κρυπτόλεξο" μέσα σε 12 ποιήματα περιγράφει την τελευταία νύχτα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (2-3 Ιανουαρίου του 1911). Στο ποίημα 11 της συλλογής, ο Παπαδιαμάντης εμφανίζεται να μιλάει στον αγαπημένο του άγιο, τον Ιωάννη Πρόδρομο (είναι γνωστό ότι έψαλλε σε ναό του, τον άγιο Ιωάννη Κυνηγό). Αριστοτεχνικά ο ποιητής αρχίζει το ποίημα με αυτούσιο τμήμα του παραπάνω τροπαρίου -και τελειώνει με τη φράση από το δοξαστικό της Θ ώρας των Θεοφανείων: (καὶ δεῦρο στῆθι μεθ’ ἡμῶν / ἐπισφραγίζων τὸν ὕμνον /) καὶ προεξάρχων τῆς πανηγύρεως.

(Δεν ξέρω ποιον ποιητή να θαυμάσω...).