Ναι, ο Κυριάκος στη “σωστή πλευρά της Ιστορίας” ως ανέκδοτο και ως φάρσα πλέον!

 

Η κατά Κυριάκο “σωστή πλευρά της Ιστορίας”(!) θα αποβεί για άλλη μια φορά ιστορικός όλεθρος για την Ελλάδα, όπως συνέβη το 1922, τότε που ξαναπροκαλέσαμε δικαιολογημένα την μήνιν των Ρώσων μπολσεβίκων, που είτε ήθελαν,- οι τότε αστικές κυβερνήσεις, είτε όχι-,... αυτοί ήταν που κυβερνούσαν την Ρωσία.

Ναι, ο Κυριάκος στη “σωστή πλευρά της Ιστορίας” ως ανέκδοτο και ως φάρσα πλέον!
Η Ελλάδα δεν έχει ακόμα πληρώσει τον διπλωματικό λογαριασμό που της φόρτωσε με τη στάση του ο ανεκδιήγητος, αβέλτερος πρωθυπουργός της, ταυτιζόμενος με τις επιλογές της προηγούμενης φθίνουσας αμερικανικής κυβέρνησης Μπάιντεν και της κυβέρνησης των ναζιστοφασιστών του Κιέβου. Είναι απορίας άξιο πως θα δικαιολογηθεί πλέον μια στροφή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, υπό αυτές τις συνθήκες.

Ποια επιχειρήματα θα χρησιμοποιήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης – που ζητούσε την παραπομπή του Ρώσου προέδρου στη Χάγη, ενόσω καλωσόριζε τους ναζιστοφασίστες του Τάγματος Αζόφ στη Βουλή – την επομένη μιας ειρηνευτικής συμφωνίας. Γρίφος παραμένει επίσης πώς οι εγχώριοι υπερασπιστές της κυβέρνησης Ζελένσκι και του “κόμματος του πολέμου”, που θυμούνται επιλεκτικά τη ρωσική βαρβαρότητα, παραβλέποντας ή υποβαθμίζοντας τις πολιτικές εθνοκάθαρσης που ασκεί το Ισραήλ στη Γάζα, ... θα δικαιολογήσουν στους εαυτούς τους!

Όπως και να ‘χει, πέρα από την Ι.Χ. εξωτερική πολιτική του Κυριάκου και τις αυταπάτες ενός κύκλου φανατικών δημοσιολόγων του “ακραίου Κέντρου”, η χώρα θα έλθει αντιμέτωπη με τις συνέπειες μιας μονόπλευρης, εμμονικής εξωτερικής πολιτικής μόλις “κάτσει η σκόνη” του Ουκρανικού.

Ας ελπίσουμε αυτές οι συνέπειες να μην ανεπανόρθωτες, όπως συνέβη το 1922!

[Απόσπασμα άρθρου του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΓΓΕΛΟY από το SLPRESS]

Συμπέρασμα: