Βλέπετε ότι η εικόνα της Αγίας Μαρίνας έχει μια απλοϊκότητα , έναν πρωτογονισμό, αλλά εκφράζει μια μεγάλη αλήθεια. Η μικρή κοπελίτσα Αγία Μαρίνα είναι πανίσχυρη με την δύναμη του Σταυρού και τεράστια. Ο αρχαίος Αρχάγγελος είναι μικρός και παραδομένος σαν το αδύναμο κουτάβι. Η Αγία Μαρίνα είναι ω ρ α ί α και φωτεινή. Εκείνος είναι μαύρος και άσχημος. Η αγνότητα αναμετριέται με την κακία. Την βλέπει την εικόνα ένας αγράμματος άνθρωπος, ο οποίος δεν γνωρίζει δογματική και ιερά Ιστορία και αμέσως διδάσκεται, μπαίνει στο νόημα. Εν τω μεταξύ η απλοϊκότητα είναι αυτή η οποία δίνει μεγαλοπρέπεια . Αν ο αγιογράφος παρίστανε έναν σκοτεινό Αρχάγγελο κατω από τα πόδια ενός κοριτσιού θα υπήρχε αντιστροφή στο νόημα. Οικτος για το κακό, εξουσία και καταδυνάστευση από την Μάρτυρα του Χριστού. Ενώ με την εξεικονιση του σαν βδελυρού σάτυρου μας ανάγει στην ουσία. Γι'αυτο όποιος ζητάει ρεαλιστική ακρίβεια σε μια εικόνα για την αγάπη της ακριβείας, έχει χάσει το νόημα. Το θέμα είναι η εικόνα να σου μ ι λ ά ε ι!
