Κάποια στιγμή, ἐντελῶς ἀπροσδόκητα, ὁ Ἅγιος Πορφύριος εἶπε τὸ ἑξῆς ποὺ μᾶς ἔκανε μεγάλη ἐντύπωση: καὶ μετὰ θὰ ἀκοῦτε στὴν τηλεόραση: Κλέψανε τὴν κάρτα του Γεράσιμου, πήγανε στὴν τράπεζα καὶ τοῦ σηκώσανε ὅλα τὰ λεφτά»!

 

Μετὰ ἀπὸ λίγο θὰ ξαναλένε: «Πήρανε τὴν κάρτα τοῦ τάδε καὶ τοῦ κλέψανε ὅλα τὰ λεφτά», κι αὐτὸ συνέχεια θὰ ἐπαναλαμβάνεται...

Ὅλα αὐτὰ ποὺ θὰ λένε θὰ εἶναι ψέματα...

Μετὰ θὰ σᾶς ποῦνε: «Γιὰ νὰ μὴ σᾶς κλέψουνε τὴν κάρτα σας νὰ βάλετε τὸν προσωπικό σας ἀριθμὸ καὶ τὰ στοιχεῖα σας, ἐπάνω σας, δηλαδὴ νὰ σφραγιστεῖτε καὶ κανεὶς πλέον δὲν θὰ μπορεῖ νὰ σᾶς τὰ κλέψει. Ἔτσι θὰ λυθεῖ τὸ πρόβλημα...»!

Αὐτὰ εἶναι τὰ σχέδιά τους...

Ἐμεῖς μείναμε γιὰ λίγο ἄφωνοι. Δὲν μιλοῦσε κανείς. Σκεφτόμουνα: «Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ Γέροντας; Τί ἀπίστευτα πράγματα μᾶς λέει τώρα...». Τὸ ἴδιο σκέφτηκαν καὶ οἱ ὑπόλοιποι, διότι τὸ 1982 φαινότανε ἀπίστευτο νὰ ἔχουμε ὅλοι μία κάρτα μὲ ὅλα τὰ στοιχεῖα μας... (...)

 

 

("Ὁ Ὅσιος Πορφύριος ὁ Προφήτης, Μαρτυρίες", τόμος Β’, Ἁγιοπαυλίτικο Ἱερὸ Κελλὶ Ἁγίων Θεοδώρων, Ἅγιον Ὅρος 2019, σελ. 289 – 290 – Μαρτυρία Γεράσιμου Μοσχόπουλου)