Η Βενετία δεν χτίστηκε σε στέρεο έδαφος...

 
Χτίστηκε πάνω σε εκατομμύρια ξύλινα κούτσουρα που οδηγούνται βαθιά στον βυθό της θάλασσας..

Από το έτος 421 μ.Χ., αυτή η πλωτή πόλη έχει αψηφήσει τόσο τον χρόνο όσο και τη μηχανική λογική.
Ενώ οι περισσότερες πόλεις στέκονται σε βράχο ή σκυρόδεμα, η Βενετία υψώνεται σε ένα δάσος με νερό ξυλεία..

Ναι - ξύλο.
Συγκεκριμένα, τα δέντρα alder — ένας τύπος που δεν σαπίζει κάτω από το νερό.
Όταν θάβεται σε πηλό και είναι μουσκεμένο σε αλμυρό νερό, αυτό το ξύλο δεν σαπίζει - απολιθωώνει.
Με το πέρασμα των αιώνων σκληραίνει, γίνεται σχεδόν τόσο σκληρό όσο η πέτρα..

Ένα διαχρονικό θαύμα που κρατάει ακόμα μια ολόκληρη πόλη..

Το Καμπανίλε του Αγίου Μάρκου στηρίζεται σε 100.000 ξύλινες στοίβες.
Ο μεγάλος Βασιλικός Χαιρετισμός απαιτούσε πάνω από ένα εκατομμύριο..

Κάθε στοίβα ήταν σφυρηλατημένη με το χέρι, διαστήθηκε κάθε μισό μέτρο, οδηγήθηκε μέχρι και τρία μέτρα βάθος στον βυθό..

Αλλά γιατί να χτίσεις μια πόλη πάνω στο νερό;

Στις αρχές του 5ου αιώνα, η Ιταλία δέχτηκε επίθεση από βαρβάρες φυλές.
Ξεφεύγοντας από τις εισβολές, οι άνθρωποι αναζήτησαν καταφύγιο στη λασπωμένη, βάλτη βενετσιάνικη λιμνοθάλασσα.
Το νερό ήταν το τείχος τους - ένα φυσικό φρούριο που οι εχθροί δεν μπορούσαν να διασχίσουν εύκολα..

Κι έτσι, ανάμεσα στη λάσπη και την ομίχλη, γεννήθηκε η Βενετία.
Όχι ως μια πόλη που κατέκτησε τη φύση - αλλά ως μια που συνυπήρχε με αυτήν..

Η Βενετία δεν επιπλέει με μαγεία.
Επιπλέει από ευφυή σχεδιασμό, από ανάγκη,
και με τη δύναμη μιας ιστορίας που αρνείται να βυθιστεί.!

Πηγή: Quill Quest