Η Σαμαρείτισσα γυρνώντας από άντρα σε άντρα και από σχέση σε σχέση έψαχνε να βρει τον αληθινό έρωτα να γεμίσει της καρδιάς της τα κενά. Είχε φλόγα μέσα της αδαπάνητη και αξόδευτη άφθονη αγάπη, την οποία σπαταλούσε στα εφήμερα, χωρίς να λαμβάνει ανάλογης ποιότητας ανταπόκριση. Οι πνευματικοί της προβληματισμοί και τα ζητήματα που θέτει στον Χριστό δηλώνουν βάθος και χρόνια πνευματική καλλιέργεια. Ο Χριστός όπως διέσχισε την Παλαιστίνη για να βρει τον παράλυτο στα Ιεροσόλυμα, όπως μπήκε σε μια πολυπληθή Ιεριχώ για ένα μόνο Ζακχαίο και απ' όλες τις φυλές του Ισραήλ διάλεξε ένα μόνο ταπεινό Δαβίδ για χρισμένο αγαπητό του,έτσι δεν παρέκαμψε την Σαμάρεια όπως ήταν συνήθεια στην εποχή Του. Μπήκε στη χώρα των αιρετικών για να συναντήσει την φλεγόμενη ψυχή , που έπινε από πολλά πηγάδια και να ξεδιψάσει δεν μπορούσε.
Καρδιές με φωτιά και αίμα ζωντανό γυρεύει ο Θεός. Τους χλιαρους και τους τακτοποιημένους με την κατάστασή τους αδυνατεί να προσεγγίσει. Δεν βλέπει το έξω το αμαρτωλό και βρώμικο μα κρινει τον έσω ανθρωπο και επισκέπτεται τον τόπο που βρισκει ζύμη και μαγιά να πλάσει.
Δώσε μου ανθρώπους ερωτευμένους.
Αυτοί ξέρουν αυτό που εγώ καταλαβαίνω.
Δωσ' μου εκείνους που λαχταρούν·
δωσ' μου εκείνους που πεινάνε·
δωσ' μου εκείνους που περπατούν μακριά, στην ερημιά,που διψούν και αναστενάζουν για την πηγή της αιώνιας πατρίδας.
Δωσ' μου τέτοιου είδους ανθρώπους:
Είναι αυτοί που εγώ καταλαβαίνω.
Αλλά αν μιλώ με ψυχρούς ανθρώπους, αδυνατούν να με καταλάβουν.
Ιερός Αυγουστίνος
