ΙΑ'
Πού να βρούμε μια παλάμη ουρανό
Για την άρνηση
Έναν επίδεσμο ήλιο
Για την δικαιοσύνη
Δεν είναι πια η ποίηση
Ανάβαση στο φως
Ώριμος πόνος
Οι ρυτίδες που κύλησαν
Λησμονημένες ψυχές
Πόσο να διατιμήσουν τη μοίρα μας ποιος
Να μας συγχωρήσει για τα ονειρά μας.
Μαρία Λαμπαδαρίδου- Πόθου
ΠΟΙΗΣΗ ΕΚΤΗ
Στους προδομένους καιρούς μας (1975)
1 σχόλιο:
Τα βήματά σου στην γη μέτρα τα με την παλάμη για να μένεις μέσα στα υποφερτά όρια, τα βήματα προς τον ουρανό με της καρδιάς τους παλμούς για να μην αφήνεις πίσω σου ορατά ίχνη.
Δημοσίευση σχολίου