
-
Η αστραπή της θεότητος υπάρχει στο ανθρώπινο σώμα που ήταν το ένδυμα
που επέλεξε ο Λόγος για να κατέλθει στη γη (όσο κι αν κηλιδώνεται από
διαβολικές ενέργειες).
- Αν δεν συναντήσεις τον Υιό του Θεού μεταξύ των ανθρώπων, τότε δεν μπορείς να λες πως υπάρχει Θεός.
- Ο κόσμος σήμερα υποφέρει από άχρηστες ελευθερίες που είναι χειρότερες από την απαγόρευση και τη σκλαβιά.
-
Η ελευθερία των σημερινών ανθρώπων έγκειται στο ότι αγνοούν τις
συνέπειες των πράξεών τους για τους εαυτούς τους και τους άλλους.
- Το πιο δύσκολο πράγμα του κόσμου: Να ξεσηκώσεις πιστά τα σωστά χρώματα. Αυτό ήταν το "μυστικό" των αρχαίων και το βυζαντινό.
- Χρειάζεται ένα στοιχείο τρέλας που πάει να λείψει σιγά - σιγά.
- Η μοναξιά είναι το καλύτερο πράγμα για κάποιον που θέλει να ωφελήσει τους άλλους.
- Αν ήξερα πόσο λίγα χρειάζεται ο άνθρωπος για να ζήσει, θα είχα γλυτώσει από πολλά...
1 σχόλιο:
... "οἱ γονεῖς μας,
μᾶς μεγάλωναν λὲς κι ἤθελαν
νὰ μᾶς καταστρέψουν" ...
τὰδε ἔϕη Γιάννης Τσαρούχης
εἰς τὰ σοϕά του γεροντάματα,
μιλώντας γιὰ τὸν εὐκατάστατο -αὐτοδημιούργητο- μεσοαστισμό
κατώρθωμα τοῦ μεσοπόλεμου ποὺ... ἄσωσε... ϕρένας
κι ἐκαψεν καρδιές,
χτίζοντας ἕναν κόσμο... ὁλοκαίνουργιο
καὶ..
πάντα... (λέει) "νέο"...
στὰ σπλάχνα τοῦ ὁποίου ἐμεγάλωσε...
καὶ
ὁ ὁποῖος τώρα ξαναζεσταμένος,
παρουσιάζεται ὡς πανάκεια,
ἀπὸ πλῆθος λεοντιδεῖς τοῦ "πατριωτικοῦ χώρου",
κι ὡς θεραπεία ἀσυναγώνιστη
γιὰ τὴν ἀϕηνιασμένη
π ρ ο ο δ ε υ τ ι κ ό τ η τ α ,
ποὺ.... σὰν μιά...χοὺντα... δγιάϕορος,
(καὶ...παρανοϊκή ὅσο δὲν παίρνει)
μᾶς ἔζωσε ἀπὸ παντοῦ
ζητώντας
νὰ μᾶς κακοθανατίσει,
ἀσήμαντες... εὐθανασιαζόμενες... παράπλευρες ἀπώλειες,
ποὺ σπαρταρᾶμε -τρομοκρατημένες-
επάνω στὸν βωμό μιᾶς ἀδιέξοδης
μὰ τὰχα ἀναγκαίας
(ὅσο καὶ ὑποχρεωτικῆς)
νέας -νεώτερης- "προόδου"
ποὺ τὴν λατρεύουμε σὰν ὕψιστη θεά
ἀμήχανοι καὶ θαμπωμένοι...
ἀπό τὴν περίσσια...
τῆς... στραϕταλιστῆς της
χ λ ί δ α ς
κι ἔτσι, π α γ ι δ ε υ μ έ ν ο υ ς
μᾶς ποδοπατᾶ μὲ μῖσος καὶ μανία,
ἐνῶ ζητᾶ νὰ ἀϕανίσει
ὃτι ἀπέμεινε κάπως νὰ στέκεται ὀρθό...
ἔχοντας λές γιὰ
ἀποστολή (...)
νὰ θρυμματίσει τὴν τενεκεδένια "ἀνάπτυξη" ,
ποὺ ἀϕοῦ ἐπωλήθη γιὰ χρυσός -ἐκσυγχρονιστικός-
στὶς μᾶζες,
τώρα, ποὺ οἱ σκουριές τις πλέον δὲν χωροῦν, νὰ σμπρώχνονται ἄλλο,
κάτω ἀπὸ τὸ χαλί
-ἕνα χάλι μαῦρο-
καὶ...
νὰ ὁλοκληρώσει κάποιο σχέδιο (λὲς...)
δυστοπικό
παρανοϊκοῦ νοός...
ποὺ τὸ ταΐζει ἡ βιοτή μας,
ἡ μεθυσμένη μας περπατησιᾶ
ποὺ ἀστόχαστα τρεκλίζει
καὶ λοξοπατᾶ
καὶ βλέπει τὴν ἐρήμωση
ποὺ ἁπλώνει ὁλόγυρα ...
γιὰ... πύργο...
ποὺ ϕαίνεται νὰ... ξεπερνᾶ...
καὶ πάλι... (...)
τὸν Θεό...
στῆς συγχυσμένης μας διάνοιας
τὶς ὁμῖχλες...
...
Δημοσίευση σχολίου