Μια ζωή έκανα λάθος κινήσεις
στη σκακιέρα της ζωής μου.
Υπήρξα εύπιστος, ενθουσιώδης,
ορμητικός και έχανα συνεχώς
στο οικονομικό παιχνίδι.
Τις στερήθηκα τις μικροχαρές.
Φέρθηκα βάναυσα στον Θανάση.
Γενική αλλαγή του τρόπου ζωής μου.
Διαφύλαξις των καλλιτεχνικών
και οικονομικών μου συμφερόντων.
Όχι πια παθητική στάση ή θέση.
Όχι ορμητικός,
όχι πολύ ενθουσιώδης,
το καθετί να γίνεται
με πολλή μελέτη και σκέψη.
Προσοχή
στις σχέσεις με τους συνεργάτες μου
και με τους ανθρώπους γενικά.
Πάντοτε άνθρωπος.
Η δουλειά μου
παθιασμένη, καθαρή και τίμια.
Μεγάλη προσοχή στο οικονομικό.
Να μη ρίξω άνθρωπο.
Λιγότερο δύσκολη η ζωή μου.
Λυσσασμένη δραστηριότης σε καιρό
δουλειάς (παλιός, καλός εαυτός μου),
αλλά σε ανάπαυλες να το ξεσκάμε
και να το ξεκουράζουμε λίγο.
Πάνω απ' όλα η οικογένεια.
Σαν σήμερα, το 1927, γεννήθηκε
2 σχόλια:
Αιωνία του η μνήμη. Κορυφαίος ο Παπατρέχας. Οι ατάκες της ταινίας είναι ακόμη στα αστεία μας.
...μιά καρδιά ανοιχτή,
-άνθρωπος τού παλιού καιρού ο Θανασης-
δεν θέλησε να μιζερέψει και να φτωχύνει την ψυχη του
στά μέτρα
της εβραιουργιάστικης αλεπουδίσιας εποχής,
και του αρπαχτικού περίγυρου τής πιάτσας του θεάματος
και βρέθηκε -μία χρυσή καρδιά- να σκορπά, τα οποια κέρδη
και το βιος του
απλόχερα,
σ' όποιον είχε ανάγκη...
οι ταινίες του... ερασιτεχνικές... "χειροποίητες",
πίσω και περα από την όποια δράση
έχουν μίαν ατμόσφαιρα
καλοκαρδίας και ξεγνοιασιάς
ένα μνημείο... στον...
τελευταίο Ρωμηό...
πρίν να καταποθεί, από μιά νέα εποχή
που τα λεφτά, είναι πιά το πάν
κι η κάθε ανάσα μας κοστίζει, αποτιμάται και μετριέται
με το ζύγι
και... πού χρονος για λίγη έστω αληθινή ζωή...
ο Θεος να αναπαύει την όμορφη ψυχή του... !
Δημοσίευση σχολίου