Στον ίδιο μήνα, την έβδομη ημέρα, εορτάζουμε την ανάμνηση του σημείου του τιμίου Σταυρού που φάνηκε στον ουρανό επί Κωνσταντίου βασιλέως, υιού του Μεγάλου Κωνσταντίνου, και Κυρίλλου Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων, το έτος 346 μ.Χ.

 

Μόλις ο Σταυρός στερεώθηκε, αγιάστηκε η γη παλαιότερα,

και τώρα που φάνηκε, αγιάστηκε και ο ουρανός.

Την εβδόμη ημέρα, η μορφή του Σταυρού απλώθηκε στον ουρανό.

Κατά τις ημέρες της αγίας Πεντηκοστής, την έβδομη ημέρα του Μαΐου, την τρίτη ώρα της ημέρας, φάνηκε ο τίμιος και ζωοποιός Σταυρός, ολόκληρος αποτελούμενος από θείο φως, το οποίο έβλεπε όλος ο λαός. Φαινόταν δε απλωμένος επάνω από τον άγιο Γολγοθά έως το Όρος των Ελαιών. Και ήταν τόσο λαμπρός, ώστε με τις λάμψεις και τις φωτοβολίες του, σκέπασε τις ακτίνες του ηλίου. Γι' αυτό κάθε ηλικία, νέων και γερόντων μαζί με τα νήπια και τα μωρά που θήλαζαν, έτρεξαν στην Εκκλησία, και με άμετρη χαρά και θερμή κατάνυξη ανέπεμψαν όλοι μαζί στον Θεό ευχαριστία και δόξα, για το παράδοξο αυτό θέαμα.

Γι' αυτό το θαύμα, ο θεσπέσιος Κοσμάς μελώδησε στην ύψωση του Σταυρού το τροπάριο εκείνο που λέει: «Καταπληκτικά απλωμένος, ο Σταυρός ξεπέρασε τις ηλιακές ακτίνες, και οι ουρανοί διηγήθηκαν τη δόξα του Θεού μας».

Συναξαριστής αγίου Νικοδήμου